Samvinnan - 01.06.1973, Blaðsíða 6

SAMVINNUBANKINN ÁVAXTAR SPARIFE YÐAR
MEÐ HÆSTU VÖXTUM
LITIBÚ ÚTI Á LANDI
AKRANESI
GRUNDARFIRÐI
KRÓKSFUARÐARNESI
PATREKSFIRÐI
SAUÐÁRKRÓKI
HÚSAVÍK
KÓPASKERI
VOPNAFIRÐI
STÖÐVARFIRÐI
VÍK í MÝRDAL
KEFLAVÍK
HAFNARFIRÐI
0
SAMVINNUBANKINN
BANKASTRÆTI 7, REYKJAVÍK sími 20700 - ÚTIBÚ HÁALEITISBRAUT 68, RVÍK
einn mesta aðdáanda þessa
verks, sem nefndist de Fon-
tanges. Honum var kunn-
ugt um andúð Talleyrands á
þessu langa söguljóði og hóf
strax langan fyrirlestur til
að fræða hann um alla kosti
„Píslarvottanna“.
— En hin eiginlega ástæða
til einstæðra vinsælda þess-
arar bókar, sagði de Fontang-
es, er vafalaust atriðið þar
sem Eudore og Cymod-
océe er kastað inná leikvang-
inn og þau tætt í sundur af
villidýrunum.
— Nákvæmlega einsog far-
ið hefur fyrir bókinni, sagði
Talleyrand.
Frangois - Joseph Talma
(1763-1826), brautryðjandi í
franskri leiklist, hafði gert sér
það til afþreyingar að fá lán-
aðan bát til að fiska í einu af
litlu vötnunum í Bretagne. A
vatnsbakkanum birtist alltí-
einu maður sem hrópaði til
leikarans í bátnum:
— Með livaða rétti eruð
þér að fiska í þessu vatni?
Talma virti manninn fyrir
sér frá hvirfli til ilja og svar-
aði síðan fyrirlitlega:
— Með þeim rétti, sem
snilldarandinn hefur gagnvart
hinum nautheimsku almúga-
mönnum.
Maðurinn á bakkanum
hneigði sig auðmjúklega og
hvarf á brott með þessum
orðum:
— Þér verðið að hafa mig af-
sakaðan, en það er hreint
ekki auðvelt fyrir venjulegan
mann að fylgjast með öllum
þeim nýju lögum, sem sífellt
er verið að setja.
Þegar það kom í Ijós eftir
andlát Talma, að hann hafði
ekki ætlað vini sínum, Com-
pigny, neitt í erfðaskrá sinni,
sagði sá síðarnefndi gramur:
— Hvernig er þetta mögu-
legt? Ekkert, alls ekkert hef-
ur mér hlotnazt í arf frá þeim
manni, sem ég hef borðað
kvöldverð hjá þrisvar í viku
í hartnær þrjátíu ár.
Taó-kúang, keisari í Kína
1820-1850, sem var á sí-
felldum ferðalögum um hið
víðlenda ríki sitt og tók sjálf-
ur þátt í öllum mikilvægum
ákvörðunum, var eitt sinn
spurður af evrópskum gesti:
— Hvernig hefur yðar há-
tign tekizt að varðveita góða
heilsu yðar við þessar kröfu-
hörðu aðstæður?
— Það er mjög einfalt mál,
svaraði keisarinn. Ég hef fjóra
líflækna, sem ég greiði há
laun. Jafnskjótt og ég kenni
krankleika hætta launagreiðsl-
urnar — þangaðtil ég er við
fulla heilsu aftur. Það hefur
aldrei tekið meira en fjóra
daga.
6