Samvinnan - 01.06.1973, Qupperneq 45

Samvinnan - 01.06.1973, Qupperneq 45
Árni Larsson: 113,80kr. og hobbýkommarnir Mikið væri gaman, ef Fidel Castro kæmi í heimsókn til landsins á valdatíma nú- verandi stjórnar. Heimsókn Castros yrði tímabær áminn- ing til atvinnu- og áhugamanna um þjóð- félagsmál, sem af einhverri persónulegri dulspeki segjast vera vinstrisinnaðir án þess að þurfa að lyfta fingri fullyrðing- unni til stuðnings. Það væri fengur í slíkri heimsókn, að fá hingað alvörustjórnmálamann, mann sem sýnt hefur grundvallarbreytingar í verki á sínu þjóðfélagi og getur þvi leyft sér að halda nokkra ræðustúfa um bylt- ingu sina. Castro stefndi að því frá byrj- un að Kúbumenn hefðu full yfirráð yfir náttúruauðlindum sínum, og ekki er ýkja- langt síðan Sameinuðu þjóðirnar gáfu honum kvittun fyrir það afrek að útrýma ólæsinu á Kúbu, svo dæmi séu tekin um stjórnmálastörf hans. Og dæmi af verri endanum frá Kúbu yrðu að sjálfsögðu Padilla-réttarhöldin. Vinstri-hitt-og-þetta En efalaust yrði undrun Castros mikil, væri hann kynntur fyrir þeim sundur- lausu hópum hér á landi, sem í orði kall- ast vinstrimenn. Ekki er skortur á ábúð- armiklum nafngiftum: Marxistar, Lenín- istar, Stalínistar, Kommúnistar, vinstri- hitt-og-þetta, svona eftir þörfum, því að sundurlimun verkalýðsins er alger í dag á íslandi, þökk sé hinum mikilhæfu for- ustumönnum, sem hafa tekið persónulega klikkun sína fram yfir raunverulegt um- boð sitt og híma þarafleiðandi hver í sin- um pólitíska loftbelg víðsfjarri verka- manni og þjóðfélagsvanda. í rauninni eru þessar grúppur lítið ann- að en hver önnur borgaraleg félagsstarf- semi á borð við bazar, bingó og happ- drætti, þrátt fyrir þetta endalausa og hvimleiða hugmyndafræðilega japl. Eða öllu heldur: Einmitt vegna þess. Engu er líkara en hugmyndafræðilegu þjóðfélagsáhugamennirnir séu í lélegustu tengslum við sjálft þjóðfélagið af þeim sem hér á landi búa. Sumir gerast svo ölvaðir af menningarlausu hugmynda- fræðirugli sínu, að þeir hengja mynd af Stalín á veggi flokksskrifstofunnar. Ætli það vanti ekki ca. 19.800.000 — nítján miljónir og áttahundruð þúsund — ís- lendinga upp á þá nauðsynlegu höfðatölu, að Stalínisminn sé framkvæmanlegur hér á landi. Það er auðvelt að slá um sig með útjöskuðum dólgamarxisma hér á landi, en það er ekki eins auðvelt fyrir verka- mann að lifa af daglaunum sínum. Allan andskotann má svo sem gera til þess að sýnast þjóðfélagslega innréttaður, en þessi sportpróletarismi er verkamannin- um dýrkeyptur. Hálfpólitískir trúðar Ekki vantar stóryrðin og hinar hug- myndafræðilegu slummur sem eru jafn- læsilegar og ættfræðin í Biblíunni. Þess- ar grúppur geta leyft sér ábyrgðarlaust hjal vegna þess að starfseminni er aldrei ætlað annað en vera kontóristafokk, dreifa i kringum sig hugmyndafræðileg- um textaþýðingum, sem rætur eiga í ger- ólíkum þjóðfélögum. Þessir pólitisku tóm- stundaklúbbar virðast hafa takmarkaða hæfileika til að skilja þjóðfélagið sem þeir lifa á. Að vísu er þessum hálfpólitísku trúðum nokkur vorkunn, því að íslenzkt þjóðfélag sem skilgreiningaratriði er glatað þjóð- félag. Það er hvorki fugl né fiskur miðað við erlendar skilgreiningaraðferðir á þjóð- félögum. Samt sem áður er ekki hægt að lita framhjá þeirri staðreynd — jafn- vel má láta þá einföldun nægja í bili — að íslenzkt þjóðfélag er samfélag vinn- andi manna. Mikið hlýtur það að vera hvimleitt og þreytandi til lengdar fyrir verkamann, sem áratugum saman fær greidd lægstu laun i þjóðfélaginu fyrir vinnu sína, mik- ið hlýtur það að vera þreytandi fyrir hann að hlusta á hugmyndafræðilegt gjálfur einhverra kontórista úti í bæ. Að fá yfir sig í tíma og ótíma hverja holskefluna af annarri af hráum skólabókakommúnisma og hugmyndafræðilegu glundri þjóðfél- agsáhugamanna, er hið litla sem verka- maðurinn fær í sinn hlut af hinum heims- fræga þjóðarauði hér á landi. Sem sagt: Tómt andskotans blaður. Önnum kafin verkalýðsforusta Að sjálfsögðu þykist verkaiýðsforustan vera önnum kafin. Mikið andskoti væri fróðlegt að vita, á hvaða smáverkefnum og kontóristadútli hún væri að ofreyna sig. Aldrei skyldi það þó vera, að verka- lýðsforustan væri að bisa við kjarasamn- inga verkamannsins sem alltaf eru að minnsta kosti tveimur árum á eftir raun- veruleikanum. Nei, eitt er víst, að verkalýðsforustan starfar ekki að þýðingarmesta máli verkamannsins, meðan verkamaður hefur um 5000 krónur í daglaun á viku, eða saumakona rúmlega 18.000 krónur á mán- uði. Á sama tíma þarf verkamaðurinn að axla stóraukið skrifstofubákn, bera kostn- að af margvíslegum stofnunum, bitlinga- snöpurum og snattmönnum, gjalda í einu og öllu margvíslegra tiltekta og tímasó- unar, meðan umboðsmaður hans, hobbý- komminn, fær ca. 3-4-5-föld laun verka- manns á mánuði fyrir að slíta buxna- rassinum, anda á stimpla og líma aftur umslög. Hobbýkomminn lifir kóngalífi á verka- lýðnum. Sá atvinnuvegur heitir að vasast í verkalýðsmálum. Smáborgaraleg yfirstétt hobbýkomme Beinum athyglinni eitt andartak að þessu auvirðilega auðgunarfyrirbæri í þjóðfélaginu. Af algeru blygðunarleysi þykist hobbýkomminn vera að vinna í þágu verkalýðsins. Hobbýkommarnir eiga það sameiginlegt hver með öðrum að hafa ekki þurft að alast upp við kjör verkamannsins. Hobbýkomminn þarf ekki að fara á fætur klukkan hálf-sjö á morgnana. Hobbýkomminn þarf ekki að vinna 10 tíma púlsvinnu á dag, hvernig sem viðrar allan ársins hring. Og þýðing- armest er sú staðreynd, að hobbýkomm- inn þarf ekki sjálfur að lifa af verka- mannslaunum. Af þessum sökum talar hobbýkomminn ekki það tungumál sem verkamaðurinn skilur og deilir ekki í minnsta tilviki sömu kjörum og verka- maðurinn. í rauninni er hobbýkomminn upphafinn kontóristi sem engum þjónar nema sjálfum sér. Hobbýkommarnir eru yfirleitt lítið annað en smáborgaraleg yfirstétt, deka- dentar, sem tekizt hefur að skríða upp á bakið á verkalýðnum undir fölsku yfir- skini. Verkalýðurinn þarf á öðrum gæðaflokki að halda en sauðþráum og valdasjúkum foringjadruslum og langskólagengnu hóg- lífisfólki sem skreytir sig með afrekum Marx, Engels, Leníns, Castros, Maós og annarra höfuðsnillinga yfir glasi af Gin Fizz og Southern Comfort. Mannleg niðurlæging Þessir hobbýkommar snýta sér á rauða fánanum, og hobbýkomminn tekur alls Lemn 45-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Samvinnan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.