Andvari - 01.08.1961, Side 9

ANDVARI
FRÁ HAWAII
103
Honolulu, Waikiki-ströndin. — Ljósm.: B. Th.
um hádaginn var stundum svo heitur, að það var kvalræði að ganga um hann
berfættur. Og jafnvel þegar hið heita rökkur suðurhafsins var skolliS á, mátti
siá menn á brimskíSum í flöktandi bjarma kyndlanna, sem brunnu fvrir framan
gistihúsin á Waikiki-ströndinni og sjávarmegin við Kalakaua-strætið, eina af
aðalgötunum í Honolulu.
Það er önnur íþrótt eða listgrein, sem Hawaii-búar hafa iðkað frá örófi
alda og iðka enn í dag, þótt blóð margra ólíkra þióða flióti nú í æðum þeirra og
næstum enginn geti brósað sér af því að vera af hreinum stofni hinna gömlu
íbúa landsins. En það er dansinn, sem kallaður er liúla, og er svo samofinn
Hawaii í hugum manna, að hann er næsturn hið eina, eða a. m. k. hið fvrsta,
sem fólki í fiarlægð kernur i hug. begar Hawaii-eviar ber á góma. Húla-dansinn
er talinn bafa veriS iðkaður á Tabiti áður en Hawaii-eviar bvggðust og hefur
flutzt með frumbyggjum baðan. Hann var upphaflega iðkaður guSunum til
dvrðar og höfSingiunum til skemmtunar. Hver handahrevfing hefur sérstaka
merkingu og dansinn er endursögn lióðs og sögu, oft um frægðarverk konunga
eyianna. KvnslóS fram af kvnslóð héldust á þennan hátt í minni brot af sögu
þióðarinnar, þótt hún ætti sér enga skráða sögu, engar bókmenntir enda ekkert
ritmál. En reglur dansins voat strangar rétt eins og í listdansi nútímans, og