Andvari

Årgang

Andvari - 01.08.1961, Side 26

Andvari - 01.08.1961, Side 26
120 ÞÓRLEIFUR BJARNASON ANDVARI lijallanna og þeir voru mildir í gróðri og litfagrir. Hann vissi að á milli þeirra voru víða mýrasund með startjörnum. Hjallamir f>yggðu lieiðina upp. Sólskinið náði aðeins um neðstu brekkumar. Svo smádimmdi yfir þeirn og litur þeirra varð með ýmsum blæbrigðum, þar til þokan huldi allt. Vegurinn var orðinn greiðfær og bíllinn rann upp hallann með jöfnum dyn frá vél og hjólum. — Guð hvað ég er þreytt, andvarpaði hún og færðist neðar í sætinu. — Eg vildi ég gæti sofnað. Hann leit snöggt við og brosti til hennar. — Já, reyndu að sofna, góða. — Það er víst ekki hægt. Þetta er svo agalegur vegur, sagði hún. — Ekki hér, sagði liann og horfði fölur fram fyrir sig. — Hann er orð- inn góður á við það, sem hann var. Þú liefðir átt að fara hann fyrst þegar ég fór hér um. Hann þagnaði skyndilega og renndi bílnum mjúklega inn í beygju. Hann vissi að hún mundi ekki geta sofnað. Nú horfði hún aftur fram á veginn án þess að taka eftir nokkm. Og nú vildi hann tala. — Það eru falleg lithrigði í þessari heiði, sérðu mosann, þetta fagurgula skraut innan um dökkgræna grasteigana. Ekkert er fegurra en litir í víðáttu- mikilli heiði, sagði hann, án þess að hvarfla augum af veginum framundan. — Elvenær hefur þú tekið eftir þeim'? spurði hún. — Eg sé ekkert við þessa heiði. Það er oftast þoka á henni. —■ Hún er svo nálægt himninum, og þokan geymir það óþekkta. — Ætlarðu að fara að verða skáldlegur? sagði hún. — Nei, en heiðin er mikill skáldskapur. Það er fáum gefið að lesa hann. — Þykist þú geta það? — Nei, ekki nógu vel, þess vegna. Hann þagnaði, beit á jaxlinn og reri sér til í sætinu. — Hvað varstu að segja? spurði hún og var aftur orðin syfjuleg. — Heiðin er óendanleg. Hún nær fram á öræfi og út til sjávar. Hún er eins og eilífðin, hefur engan endi og ekkert upphaf. — Geturðu ekki talað um neitt annað. Blessaður farðu ekki að verða rómantískur út af einni heiði. Veiztu hvar veizlan á að vera? — Eg held á hótelinu. — Þar sem við gistum? — Ég býst við því. — Þú veizt ekki neitt, bara heldur og hýst við. Gaztu ekki fengið að vita hvernig þetta yrði áður en þú fórst?

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.