Andvari - 01.08.1961, Page 46

ÓLAFUR JÓII. SIGURÐSSON:
Minningarljóð um mann og vatn
Þú dvaldist hjá dimmbláu vatni,
unz dagurinn leið á braut
með bernskunnar birtu og yl.
Þá valdir þú vegaleysu
með vatnið að förunaut.
Þú gekkst yfir gömul klungur
og gljúfrin tvenn og þrenn,
draugaleg, dimm og köld.
Þú varst ekki hrœddur: þú vissir
að vatnið fylgdi þér enn.
Úr rofi féll grœnleit glœta,
svo glitti á skinin bein
við einstigið auðnarhljótt.
Það varði þig villu og hrapi
að vatnið Ijómaði og skein.
Þú heyrðir kveinstafi kyrrast
við kynlegan vœngjaslátt
í myrkri á mannskaðaleið.
Þú sást ekki neitt í sortann,
en samt var vatnið þitt blátt.