Andvari

Árgangur

Andvari - 01.08.1961, Síða 54

Andvari - 01.08.1961, Síða 54
INGÓLFUR PÁLMASON: SÁLARVOÐI Mann var að koma út úr kaffistofunni, þegar liann heyrði létt fótatak í stiganum ofan af hæðinni. Nýi gjaldkerinn hafði víst gleyrnt sér í sólbaði lengur en góðu hófi gegndi, hann hafði einmitt séð til hennar og einnar afgreiðslustúlkunnar um leið og hann renndi heim að húsinu. Það var hræði- legur asi á henni, hún hljóp við fót og lét sem hún tæki ekkert eftir honurn — en kannski tók hún nú eftir honurn sarnt, því að áreksturinn var of limlegur til að um hreina tilviljun gæti verið að ræða. Hún afsakaði sig glaðlega og þreif upp bókina, sem hafði dottið úr hendi hans. „Pan!“ hrópaði hún upp yfir sig hrifin og undrandi. „Lest þú Pan?“ Það var engu líkara en hún hefði fundið hér af tilviljun félaga i þagmálli leyni- reglu, sem aðeins væri fyrir þá útvöldu. „Þú vcrður að lána mér hana,“ sagði hún með telpulegum áherzlum og gældi við velkta bókina. Af ráðnum hug var hann seinn til svars og ábúðarmikill, því að undir niðri naut hann stundarinnar í ríkurn rnæli. En þegar samþykkið var fengið, klappaði hún honurn kumpána- lega á öxlina og sagði, að hann væri góður strákur. Síðan striksaði hún inn á kaffistofuna með bókina undir hendinni. Hann stóð eftir á ganginum. Undarlegar kenndir bærðust í brjósti hans. Gat það verið, að hún, sem var bæði menntuð og glæsileg, hefði gaman af að gefa honurn undir fótinn? Hann gerði sér ekki Ijóst, hvort meira hafði fengið á hann alúð hennar og lítillæti eða það að finna ungan þróttmikinn líkama hennar í faðmi sér. Honum hafði frá upphafi geðjazt vel að frjálslegri fram- komu hennar og glaðværð, en andúð hans á menntamönnum — stúdent merkti fyrir honum næstum því það sama og spjátrungur eða ónytjungur — olli því, að hann hafði naumast getað litið hana réttu auga. Nú var líkt og rnúrar hryndu af huga hans. Og ef til vill hefur þetta hálfspaugilega atvik þarna á ganginum fyrst og fremst orðið honum svona dýrmætt vegna þess að hann vígðist um leið betri trú á sjálfan sig, víðari, hleypidómalausari sýn. Ár höfðu liðið. Hann var orðinn tveggja barna faðir, reglusamur og dug-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.