Andvari - 01.10.1963, Síða 34

BJÖRN K. ÞÓRÓLFSSON:
Árni Böðvarsson skáld
Fæðingarár Árna Böðvarssonar er í
heimildum einróma talið 1713. Faðir hans
var Böðvar Pálsson stúdent, sem þá bjó
á Slítandastöðum í Staðarsveit. Böðvar
var sonarsonur síra Ketils Jiirundssonar
að Hvammi í Hvammssveit, cn síra Ketill
var móðurfaðir Árna Magnússonar, asses-
sors og prófessors. Móðir Árna Böðvars-
sonar, Ólöf Árnaddttir, Þorvarðssonar,
prófásts á Þingvöllum, var systurdóttir
Jóns biskups Vídalíns. Árni Magnússon
og Árni Böðvarsson voru því skyldir að
öðrum og þriðja, en Jón Vídalín var
ömmubróðir Árna Böðvarssonar.
Böðvar Pálsson lærði í Skálholtsskóla
og útskrifaðist þaðan 1694. Hann bafði
þá öðlazt þann lærdóm, sem nægði til
prestskapar hér á landi, en befur þó ekki
sótt um prestsembætti, að því er bann
segir sjálfur í bréfi til amtmanns 6. júlí
1722. Þar sækir Böðvar um það að mega
í sínum „tilkomandi aldurdómi" njóta
réttinda andlegrar stéttar manna, sem
bann kveðst „allt hingað til“ hafa notið,
en þau voru skattfrelsi og að vera laus við
málafærslustörf, dómkvaðningu og þings-
vitnsskyldu í veraldlegum lagasóknum
„og öðrum þess báítar bedriftum". Færir
hann það fram máli sínu til stuðnings, að
bann hafi, síðan bann útskrifaðist úr
skóla „við bóklegar stúderingar haldið“
og þess á milli látið heyra sig af prédik-
unarstólnum. Amtmaður svaraði, að um
þetta skyldi sama baldast sem venja befði
vcrið frá gömlum tímum. Um þetta mál
er ekki meira vitað.
Böðvar kvæntist 1712 og fór þá að búa
á Slítandastöðum, en fór þaðan búferl-
um að Staðarbakka í Flelgafellssveit vorið
1729 og bjó þar til æviloka 1748. Hann
mun hafa dáið snemma í aprílmánuði
þess árs.
Þeim Böðvari Pálssyni og Ólöfu Árna-
dóttur varð tveggja barna auðið, og voru
það synir. Árni var fæddur 1713 eins og
fyrr segir, en vngri sonur þeirra, Páll,
mun bafa fæðzt 1720 cða 1721. Hann
dó í bólu 1742 ókvæntur og barnlaus.
Árni átti fyrir sér lengri aldur og nafn-
frægð, sem enn varir, þó að nútímamenn
dái bann ekki svo mjög sem fvrrum var
títt.
Llm barnæsku Árna Böðvarssonar cr
fátt vitað um fram það, að hann ólst upp
bjá foreldrum sínum. Þó skal þess getið,
er hann segir af sjálfum sér í mansöng
annarar Völsungarímu og sýnir, að
snemma hefur hann baft gaman af ljóð-
um:
Llngan fyrst í ljóða list
lundur brings mig setti
á sitt kné, með athygle
cinatt blöðum fletti.
Við mig kvað, mér þótti það
þægilegt að heyra.
Þorbergs heiti hlaut af sveit
hirðir fróður geira.
Skákl var liann, sá mæti mann.
Mín náttúra vildi
óðar smíð um æsku tíð
unna í hezta gildi.