Andvari - 01.01.1948, Side 51

ANDVARI
Sigurður Breiðfjörð
47
hún ennú væri á lífi, og að hann engan skilnaðardóm frá henni
öðlazt hefði“, þegar síðari giftingin fór fram.
Málshöfðun gegn Sigurði og Kristínu var fyrst fyrirskipuð
1. ágúst 1837, og var þá fyrir héraðsdómarann lagt að höfða
mál á hendur Sigurði fyrir tvíkvæni og henni fyrir meðvitund.
En mikill dráttur varð á málinu. Fyrstu réttarhöldin voru ekki
fyrr en 12. og 14. október um haustið. Nú sneri Sigurður við
blaðinu og hafði uppi ýmiss konar varnarástæður. Meðal ann-
ars hélt hann því fram, að hjónaband þeirra Sigríðar hefði
verið ólögmælt frá upphafi vega, sökum þess að liann hefði
verið svo drukkinn giftingardaginn, að hann hefði ekki goldið
jákvæði sitt, og verið talinn á það af öðruin að kvongast Sig-
ríði. Frá Sigurði er vafalaust runnin sú saga, sem ekki á þó
við neitt að styðjast, að hann hefði verið keyptur til þess að
kvongast Sigríði fyrir „golt rúm og tunnu af brennivíni“, og
að hún hefði verið þunguð af völdum Petræusar verzlunar-
stjóra. Gísli Konráðsson ber séra Jóhann Bjarnason fyrir þessu.
Eftir beiðni Sigurðar fór fram vitnaleiðsla í Vestmannaeyj-
um. Lagði hann fram skriflegar spurningar, sem hann óskaði,
að ýmsir Vestmannaeyingar og Sigríður, kona hans, yrðu látin
svara. Voru þær spurningar sumar hverjar ærið nærgöngular
og til þess gerðar að láta svo líta út, að Sigríður liefði verið
honum ótrú og hjónaband þeirra hefði verið ógilt. Við þessa
vitnaleiðslu kom í ljós, að Sigurður hafði verið ódrukkinn
giftingardaginn og að vígslan hafði farið fram með venjulegum
hætti. Þá sannaðist einnig, að bezta samkomulag hafði verið
með þeim hjónum. Sigríður taldi, að brottför Sigurðar úr Eyj-
um hefði eingöngu stafað af hverflyndi hans. Skilnaði þeirra
hefur verið lýst hér að framan.
Héraðsdómur í máli þeirra Sigurðar og Kristínar var kveð-
inn upp 18. júní 1838 með því dómsorði, að hjónabandið var
dæmt ógilt. Sigurður skyldi sæta þriggja tuttugu og sjö vandar-
hagga refsingu, en Kristín greiða í sekt 9 ríkisbankadali silf-
urs. Þegar Sigurði var birtur dómurinn 18. júní 1838 að Gríms-
stöðum af Kristjáni Magnússen sýslumanni, varð honum að
orði:
4