Andvari - 01.01.1948, Side 62

58
Óttar Indriðason
ANDVARI
Sú fisktegund, sem mest er höfð og bezt á við í þessum tjörn-
um, er aborri. Aðferðin er í höfuðatriðum þessi: Áburður,
má vera livort heldur sem er tilbúinn áburður eða húsdýra-
áburður, er borinn í eða dreift yfir tjörn þá, sem rækta skal.
Magn áburðarins fer eftir vatnsmagni tjarnarinnar, en efna-
samsetning hans eftir því, hvaða efni vantar aðallega í vatnið.
Við þessar aðgerðir eykst frjómagn vatnsins mjög mikið, og
í beinu áframhaldi þess og að sama skapi vex smádýralíf eða
svif í vatninu.
Þegar svifið hefur náð hæfilegum þroska, hefst næsta stigið,
en það er, að ákveðnum fjölda ungra aborra er sleppt í tjörn-
ina og sömuleiðis hæfilega miklu af ákveðnum tegundum
sináfiska, sem aborrinn lifir sérstaklega á. Smáfiskar þessir
lifa svo á svifinu, sem mvndazt hefur vegna áburðarins, en
á smáfiskunum lifir aftur aborrinn, sem á erfiðara með að
notfæra sér svifið. Að ákveðnum tíma liðnum er aftur settur
áburður í tjörnina, síðan smáfiskar, þegar ætla má, að aborr-
inn hafi lokið þeim, er fyrst voru settir. Þannig lieldur þessi
keðjuræktun áfram.
Þegar aborrinn hefur náð hæfilegri stærð, er hann allur
veiddur. Síðan er hann annaðhvort settur á pönnuna eða hon-
um er sleppt i stöðuvötn, til þess að hægt sé að veiða hann aftur
á stöng.
Aborrinn er grimin kjötæta og mun meiri heldur en silungur.
Er þar að finna eina ástæðu til þess, að hann er heppilegur
til þessara hluta. Önnur ástæða til þess, að silungur er ekki
notaður við þessa ræktun, er sú, að til þess að skjótur og
góður árangur náist af notkun áburðarins i vatninu, þarf það
að vera að minnsta kosti 20° heitt. Þetta er aftúr á móti mun
heitara en heppilegt er fyrir silung. í Bandaríkjunum er sil-
ungur því ekki ræktaður á þennan hátt.
Hrognum aborrans er ekki klakið út í fiskiræktarstöðv-
um, heldur er hann látinn hrygna eðlilega. Gerir hann sér
lireiður, líkt og íslenzka hornsilið.
Nokkuð hefur verið gert að því í Bandaríkjunum að klekja
út hrognum ýmissa sjávarfiska og með allgóðum árangri. Sum-