Andvari - 01.01.1948, Qupperneq 85

ANDVAHl
Um Bjarna Thorarensen
81
og þjóðlegu ljóð höfðu verið og munu lengi verða henni til
huggunar og yndis.
Hann fór snemma að yrkja bæði ættjarðarsöngva og ásta-
Ijóð, harmljóð og ádeilukvæði. Erfiljóð hans og minningar-
Ijóð eru einkennilega þróttmikil og oft þrungin innileik og
ljóðrænum tilþrifum. Dauðinn varð honum tilefni spakvitur-
legra hugleiðinga, svo að þótt erfiljóð hans séu að vísu tæki-
færiskvæði, þá eru þau það í þess orðs göfugustu merkingu,
að sínu leyli eins og tækifærisljóð Goethes. En enda þótt því
færi fjarri, að hann skorti smekkvisi eða menntun til að meta
gildi ljóða sinna, var honum svo merkilega farið, að það var
alveg eins og hann renndi engan grun í, hvilikt listaskáld
hann var. Hann kom þráfaldlega á heimili foreldra minna;
oft snerust þá viðræðurnar um hann eða málefni, sem hann
varðaði, en mér er það harla minnisstætt, að það kom aldrei
fyrir, að hann hrósaði kvæðum sínum og sjaldan, að hann
hefði nokkurt þeirra yfir, þótt honum væri á hinn bóginn
ekki ótamt að miklast af ýmsu öðru, segja frá háskólaárum
sínum og afrekum í prófum o. s. frv.; var því engu líkara, þótt
ótrúlegt væri, en honum þætti meira um það vert, að hann fékk
óvenjumikið hrós við inntökuprófin i háskólann og beztu
einkunn við lögfræðipróf, en um sín fegurstu Ijóð. Hann var
líka óspar á að flíka sínu einstaka minni, þuldi t. d. blaðsíð-
um saman upp úr mannkynssögu eftir Abraham Kall, er faðir
hans hafði látið hann læra utanbókar, þegar hann var á þrett-
ánda árinu, eða lék sér að því að lesa löng kvæði, 9 eða 10
erindi, eitt einasta skipti og flytja þau síðan orðrétt utanbókai’.
Hann sagði líka oft frá því, er hann og Rimestad sálugi jústiz-
ráð gerðu sér það til gamans á stúdentsárunum að læra Aug-
lýsingablaðið („Adresseavisen") utanbókar á veitingahúsi að
morgni dags — að vísu var það þá hvorki svo fyrirferðarmikið
né skemmtilegt, sem nú er það orðið. Átli hvor um sig að lesa
blaðið einu sinni, og sá þeirra, sem betur gekk að þylja það
orðrétt á eftir, skyldi fá veitingar á hins kostnað allan daginn.
Sérstök verðlaun voru fyrir að lesa það aftur á bak. Svona
yfirburði þótti Bjarna gaman að ræða úm, þótt í aðra röndina