Andvari - 01.01.1928, Blaðsíða 34
32
Jón Magnússon
Andvari
rósarorðu, kommandörkross heiðurslegíónarinnar frönsku,
stórkross Ólafs helga og stórkross hinnar pólsku orðu
Polonia Restituta. Um þessi merki skiftir auðvitað ekki
miklu máli. En því meira er vert um þau merki, sem
hann lét eftir sig í þjóðlífi voru, og þau störf, sem hann
inti af hendi fyrir land vort. Eg tel það vafalaust að
saga vor geti hans ávalt sem eins af landsins vitrustu,
giftudrýgstu og beztu mönnum.
Jón Magnósson var gæfumaður í heimilis-
Kvonfang. j,j. gjgur en j störfum sínum
fyrir almenning. Þ. 12. maí 1892 gekk hann að eiga
Þóru Jónsdóttur Péturssonar háyfirdómara. Hjónaband
þeirra var ástríkt, og ekki fer tvennum sögum um það,
að hún hafi aðstoðað mann sinn af snild og til sæmdar
fyrir þjóð vora. Þeim varð ekki barna auðið, en kjör-
dóttir þeirra var Þóra Guðmundsdóttir héraðslæknis í
Stykkishólmi, systurdóttir frú Þóru. Hún vargiftOddi Her-
mannssyni skrifstofustjóra, en andaðist í inflúenzunni 1918.
Efnahagur Jóns Magnússonar var um eitt
skeið mjög blómlegur. En forsætisráð-
herraembættið olli því, að efni hans gengu mjög til
þurðar á síðustu árum hans, eftir því sem fullyrt hefir
verið. Hann var maður ör á fé, drenglyndur, trygglyndur
og hjálpfús og risna hans var mjög kostnaðarsöm.
Ekkert skal eg fullyrða um trúarskoðanir
Jóns Magnússonar. Eg hefi sérstaka á-
stæðu til að ætla, að um þær hafi enginn
maður vitað. Hitt er víst, áð hann var kirkjurækinn
maður. Hann mun hafa litið svo á, sem það væri mönn-
um holt að sækja kirkju, og vildi þar ganga á undan
með góðu eftirdæmi. Einar ti. Kvaran.
Efnahagur.
Trúar-
skoðanir.