Andvari - 01.01.1928, Side 82

80
Gerhey
Andvari
mínu viti skýtur langt aftur fyrir sig öllum aðferðum,
sem hingað til hafa verið reyndar bæði hér og annar-
staðar.
Eg skal þá fyrst lýsa heytóptinni sjálfri, því að hún er
aðalatriðið, og öll meðferðin á heyinu gerist í henni.
Veggir tóptarinnar þurfa að vera lagarheldir, og til
þess er vafalaust steinsteypa bæði hentugust og ódýr-
ust. Tóptin á að vera jafnvíð efst og neðst og má
Myndin sýnir 3 tóptir í röð, sénar ofan frá, með rennu í botnin-
inum, sem liggur óslitin eftir þeim öllum og undir skilveggina.
Til hægri er gegnskurður af slíkri tópt og sýnir, hvernig botninum
hallar niður að rennunni.
hafa hvaða lögun sem vill: kringlótt, ferstrend, hvöss
eða ávöl horn o. s. frv. Botninn verður líka að vera
lagarheldur, en halla að niðurfalli eða rennu eftir miðri
tóptinni. Á myndinni er gert ráð fyrir rennu, sem er
miklu haganlegra fyrirkomulag, því að hún getur haldið
áfram í gegnum eins margar tóptir og vill, að eins þarf
að vera á henni vatnshalli. Ef svo hagar til, að grafa
verður tóptirnar svo mikið niður, að vatninu verði ekki
veitt burt, þá verður að búa til þró, sem það geti runnið
í og svo dæla vatninu upp úr henni eftir þörfum.
Stærð tóptarinnar fer eftir daglegum heyfeng. f>ar
sem heyjaðir eru 5—10 hestar á dag, eins og hjá ein-
yrkja, má hún varla vera stærri en 2 X 2V2 metri í
þvermál. Dýptin má aftur vera eins mikil og vill eða