Menntamál - 01.12.1949, Síða 35

menntamál
157
Educational, Scientific and Cultural Organization) var að
skapast. Það var þá þegar orðið viðurkennt, að til voru ýms
vandamál á sviði menningar almennt, vísinda og uppeldis,
sem sjálfþoðaliðar gætu unnið mikið að, þæði einstakling-
ar og félög, ef menn gætu lært að vinna saman. Kennarar
vildu einnig ljá lið slíku skipulögðu starfi. Vandamálin,
sem lögð voru fyrir undirþúningssamkomuna vestra, voru
þessi:
1) Hvað geta kennarar gert sem einstaklingar og þátt-
takendur í frjálsum samtökum til þess að efla sem þezt
menningu um heim allan og til að stuðla að alþjóða friði?
2) Af hvers konar tagi skyldu þau samtök eiga að vera,
sem rétt væri að styrkja eða skapa, til þess að ná þessu
markmiði. Ekki var ákveðin dagskrá lögð fyrir þessa sam-
komu fyrirfram. Ekkert land réð þar fremur en annað, og
ríkti þar hin mesta eining að sögn þeirra, sem þar voru.
I Glasgow 1947 var síðan hafizt handa um að taka sér-
stök málefni til athugunar milli þinga, og var undirbúning-
ur ýmsum falinn. Þannig tók Svissland að sér að undir-
búa álit um, hvaða tungumál skyldi helzt notað á vegum
sambandsins. Educational Institute of Scotland vann að
áliti um kennara-skipti og nemendaskipti. Ameríska alls-
herjarkennarasambandið, National Educational Associati-
on, undirbjó álit um þróun þeirrar hreyfingar að leggja
mikla rækt við fræðslu í skólum um samtímaviðburði fjær
og nær. Kínversk sambönd tóku til athugunar þörfina á
aukinni útbreiðslu lestrarkennslu í heiminum. National
Union of Teachers í Englandi tók fyrir kennslu í heilbrigð-
isfræði og hollustuháttum; en til eru mörg lönd. sem sinna
lítt slíkum efnum.
Samband íslenzkra barnakennara gekk nú í WOTP með
fullum réttindum og skyldum vorið 1948. Fór stjórn SÍB
þess á leit við mig, að ég sæti þingið í London í júlí. Al-
þjóðasambandið er samband kennara fyrir öll aldurs- og
menntunarstig, að háskólum meðtöldum, því að sá skilning-