Menntamál - 01.12.1949, Qupperneq 68

190
MENNTAMÁL
fangelsissvip háskólanna. Mjög víða eru-járnstengur fyrir
gluggum, en glerbrot og járngaddar á múrum til varnar
því, að stúdentar komist of seint inn að kvöldinu.
Önnur ferð skólans var farin til Whipsney, en það er
gríðarstór dýragarður, sem hefur þann kost fram yfir
marga aðra, að dýrin lifa í miklum mun eðlilegra
umhverfi.
Vík ég nú aftur að því, er S. B. E. T. hafði upp á að
bjóða heima í Stoke House.
Til mikillar ánægju öllum viðstöddum voru staddir á
meðal okkar hljómlistarmenn góðir, er önnuðust þau at-
riði skólans. Gat þar á að hlusta píanóleikara frá Suður-
Frakklandi, enskan fiðluleikara og söngkonu, en auk þess
kynntu Frakkarnir okkur sameiginlega franskar þjóð-
vísur.
Þó bar bókmenntakvöldið af að fjölbreytni og smekk-
vísi, að mínu viti. Kann ég nú ekki lengur að nefna allt
það er lesið var, skýrt og gagnrýnt. Til dæmis vil ég að-
eins drepa á: Úr Hamlet Shakespeares, frumsamin kvæði
á esperanto, blaðagreinar, bókmenntagagnrýni, þýddir
kaflar úr hollenzkum og frönskum bókmenntum, kvæði ís-
lenzka bóndans Páls Ólafssonar: Ó blessuð vetru sumarsól,
úr ræðum Zamenhofs og fleira mætti telja.
Var kvæði Páls það fyrsta, er meðlimir skólans heyrðu
af íslenzkum kveðskap og þær skýringar, er með fylgdu,
eini lærdómur þeirra í íslenzkri bókmenntasögu. Því mið-
ur hafði ég ekki tækifæri til að kynna meira af íslenzkum
skáldskap í þetta sinn, þar eð ég hafði ekki fleiri þýðingar
meðferðis.
í umræðum og erindaflutningi var sú tilhögun höfð, að
meðlimum var skipt í smáhópa (5—6 í hverjum) og ræddu
þeir málin hver um sig og þar fluttu allir meðlimir erindi
sín fyrst. Gat síðan hver hópur mælt með einu eða fleiri
erindum til flutnings í „sameinuðu þingi“ og voru þannig
valdir úr sjö fyrirlestrar, er beztir þóttu. Þeir voru um