Æskan - 01.11.1975, Síða 11

Ósjálfrátt rifjuðust upp fyrir honum orð Svenna litla:
Jólasveinarnir eru góðir þeir svíkja aldrei.
Hann var jólasveinninn og hafði lofað að gefa honum
brunaliðsbíl.
Skyndilega var sem leiftri slægi niður í hugskot Valla.
Gat hann ekki sem best hefnt harma sinna með því að
breyta framferði sínu og háttalagi? Hvað kynni þá fram-
tíðin að bera í skauti sínu? Nú vissi hann hvernig hann gat
sýnt viljann í verki. Hann skyldi ekki láta Svenna litla
verða fyrir vonbrigðum.
Valli mátti engan tíma missa, Jrað var aðeins einn dagur
til jóla. Sem betur fór var liann að mestu leyti búinn að
kaupa jólagjafirnar, sem liann ætlaði að gefa mömmu,
pabba og systkinunum.
Á Þorláksmessu þeyttist Valli í ótal búðir til þess að
skoða brunaliðsbíla. Loks fann hann einn rauðan, sem
hann var ánægður með. Valli keypti bílinn þótt hann
vasri nokkuð dýr. Nú kom það sér vel, að hann hafði
verið duglegur í sumar að vinna sér inn aura með blaða-
sölu.
Að síðustu kostaði það talsvert umstang að pakka inn
gjöfinni. Þótt pappírinn væri skrautlegur þurfti að setja
ntarglitar slaufur og stjörnur á pakkann. Enginn kunni
nefnilega betur þá list að pakka inn gjöfum og jólasvein-
arnir. Loks var að festa merkisspjaldið á pakkann, en á
því stóð: Til Svenna litla. — Frá Gluggagægi.
Nokkru áður en hátíðin byrjaði á aðfangadag tókst
^alla að lauma pakkanum að dyrunum hjá Svenna litla
án þess að nokkur yrði þess var í blokkinni.
Ha—hvaðl Á leiðinni til baka brá svo kynlega við að
Valla fannst hann vera léttari á sér en venjulega, og ný
°g óþekkt gleði gagntók hann. Hann kleip sig í hand-
*egginn, til að fullvissa sig um að þetta væri veruleiki en
ekki draumur. Nei, það var ekki draumur.
Ósjálfrátt þreifaði Valli í vasa sinn eftir málbandinu.
hegar hann hafði fullvissað sig um að enginn var nær-
staddur, brá hann því utan um mittið.
Ha—hvað? Hann ætlaði ekki að trúa sínum eigin aug-
Uln. Hann hafði grennst um einn sentimetra.
Hjólinu var snúið við.
A þessari stundu hafði Valli ekki einungis eignast hina
sönnu jólagleði, heldur líka öðlast nýja tiltrú á lífið.
C'fteðiteg jót!
Jólin eru hátíð barnanna, og hátíð Ijóssins.
Það eru þið, börnin góð, sem setjið mestan
jólasvip á heimilið, og það er undir ykkur kom-
ið, hvort jólin verða gleðileg eða ekki. Foreldrar
ykkar og allt fullorðna fólkið keppist um að gleðja
ykkur, færa ykkur gjafir, leika við ykkur og syngja
með ykkur jólasálma og jólalög. Vafalaust fær-
ið þið pabba og mömmu einnig einhverja gjöf,
en besta gjöfin, sem þið getið gefið þeim á
jólunum er að vera þæg og glöð, hjálpfús og
þakklát — og svo umfram allt að stunda námið
af kappi, þegar þið byrjið í skólanum aftur eftir
jólafríið.
í trausti þess, að þið færið aðstandendum ykk-
ar þessa bestu jólagjöf, óskar ÆSKAN ykkur
innilega gleðilegra jóla og farsæls nýs árs.
ÆSKAN.