Æskan - 01.11.1975, Blaðsíða 56

EDITH UNNERSTAD
Kastrúlluferðin
SIGURLAUG RÓSINKRANS ÞÝDDI.
„Ekki mig,“ sagði Mirra, „því ég ét alltof mikið.
Fröken Eternella er alltaf vön að horfa mikið á mig
þegar ég fæ mér aftur af jólagrísnum."
„O, þú bullar," sagði mamma.
„En Rósalinda þá?“ sagði mamma. „Hann getur
ekki fengið af sér að senda hana heim aftur."
„En ég vil ekki flytja til Öl frænda, til Enoks frænda,
meina ég,“ sagði Rósalinda. „Jú, ef ég mætti búa í
hesthúsinu hjá Laban og Lottu.“
„Ja, þú með þína hesta,“ sagði mamma, „þegar
þú getur fengið alveg ein stórt og fínt herbergi. Er
það ekki eins og ævintýri?“
Jú, víst. En að sitja með Öl frænda heilu kvöldin
og líma upp frímerki?" muldraði Rósalinda. „Og
spila Rautt og grænt, og vera svo kyrr og hljóð að
bæði fætur og tunga sofna.“
Pabbi sagði að við skyldum nú ekki ganga frá Jaess-
um áætlunum alveg strax. Við værum ekki einu sinni
farin að nefna þetta við Enok frænda.
„Nei, ég held við ættum að vara okkur á því. Það
er best að þú látir ofan ; litla tösku og farir þegar í
kvöld, Rósalinda. Þú verður bara að segja eins og
er að við komust blátt áfram ekki fyrir hér, og við
getum þó ekki legið á tröppunum. Mér finnst ekkert
vit í því að við öll þrengjum okkur saman í tvö Iftil
herbergi, meðan Enok frændi býr einn í átta stórum
herbergjum. Við erum nú líka einu ættingjar hans.
Eftir því sem mér skilst eigum við líka að erfa hann
einhvern tíma ef við verðum þá ekki dáin áður vegna
þrengslanna. Ætti hann þá ekki að geta látið okkur
fá eitthvert pláss í bili! Rósalinda, hugsaðu um hvað
þú gerir okkur öllum mikinn greiða með því að búa
hjá honum.“
„Ég kem til með að þurfa að éta mannagrjónsgraut
á hverjum degi,“ sagði veslings Rósalinda.
„Þú skilur þó, að þú getur komið heim til þess að
borða, elsku barn. Það er ekki mat sem okkur vant-
ar, heldur bara svefnpláss. Þú átt bara að sofa þar,
þú verður svo heima eins mikið og þú vilt.“
En þá tók pabbi símann og hringdi til Enoks frænda
og sagði honum frá öllu saman.
Þá sagði Öl frændi að ekki gæti hann gert að því,
þótt fólk á þessum húsnæðisvandræðatímum æli fleiri
börn en húsnæði væri fyrir. Að lokum sagðist hann
skyldi spyrja Brenninetluna sína, eins og hann kallaði
fröken Eternellu. En það vildi hann segja strax að það
yrði aðeins það þægasta okkar, sem til greina kæmi.
Pabbi var mjög hissa á svipinn, þegar hann hvíslaði
þessu að okkur á meðan Öl frændi spurði fröken
Eternellu. Mamma sagði að þá yrðum við líklega að
varpa hlutkesti um þetta, því við værum öll álíka góð
eða álíkp óþæg. En það væri svo sem óþarfi að vera
með einhverja ráðagerðir, því fröken Eternella myndi
vafalaust segja nei, það sagðist hún finna á sér.
Dessí byrjaði samt að klippa pappírsmiða til þess
að nota í happdrættisseðla. Þá kom Öl frændi aftur í
símann og sagði að Eternella hefði fyrst sagt nei, en
svo hefði hún hugsað sig um og sagt að ef það
yrði einhver önnur en Rósalinda, myndi hún segja
upp á stundinni.
Og svo varð það Rósalinda. Hún pakkaði dótinu
sínu niður í tösku og tók með sér heilan sykurpoka
og annan með brauðskorpum handa Laban og Lottu.
Okkur fannst það ekki skemmtilegt að missa Rósa-
lindu. En þá nóttina fékk Knútti að sofa í hennar
skáp og Pysen á matborðinu á hvolfi og O litla í
kommóðuskúffunni hans Pysens.
Svo þannig gekk það að koma öllum vel fyrir.
Svo kom Rósalinda heim til þess að borða endrum
og eins, en ekki eins oft og við höfðum gert ráð fyrir.
*
NYJA framhaldssagon. — Fylgizt með frá upphafi.
54