Æskan - 01.11.1975, Qupperneq 59

HANS CHR. ANKRSEN:
íltl

Þumalína
inu sinni var kona, ism langaði til að eignast
lítið barn, en hún ^ssi ekki hvaðan hún gæti
fengið það. Loks fór hún á vifld galdrakerlingar, sem bjó
þar nærri og sagði við hana- „Daglega óska ég þess að
ég eignist lítið barn, en ég ^it ekki hvar ég get fengið
það. Getur þú orðið mér að liði?“
„Já, ég hef einmitt það, sen þþ þarfnast," svaraði kerl-
ingin, um leið og hún tók lítið korn úr vasa sínum. „Hérna
er byggkorn, sem ég skal í*fa þér. Það er ekki sams
konar og þau, sem spretta i akrinum eða byggkornin,
sem hænsnunum er gefið. t-£ltu nú kornið í jurtapott og
taktu svo eftir hvers þú verojr vísari."
Konan þakkaði kerlingunni yrjri gaf hennj 12 skildinga
og flýtti sér svo heim.
Hún gróðursetti byggið, éii^og kerling hafði fyrir hana
lagt, og þegar í stað komu 9'$n biöð í Ijós upp úr mold-
inni, sfðan hár stofn og loks Undurfagurt blóm. Það líkt-
ist túlípana, en blöðin luktust þ^tt saman, sem í blm-
knapp.
„Þetta er yndislegt blóm, sagði konan og kyssti á
\y
56
57