Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Qupperneq 38

136
Liðsauki.
IÐUNN
brugg hans um framtíðina. Heilaspuni, sagði hún, |iví
hún var hjágötubarn og vön að þreifa á hlutunum. Hún
gat orðið æst, jiegar Franz var að lesa einhverjar tölur
í blöðunum og [wttist geta fundið út úr [leim orsakirn-
ar til atvinnuleysisins og spáð um, hvenær pað mundi
lagast. Þú ættir að búa til stjörnuspádóima fyrir fólk,
sagði hún ókurteislega. Svo fór hún að hlusta á [iað,
sem stallsystur hennar sögðu henni um [iað, hvernig
hægt væri að eignast peninga. Hún vissi, að [lað var
satt, en það var bara svo ógeðslegt, og hún elskaði
líka Franz. Hví gat hann ekki haft atvinnu og peninga
eins og kvöldkærastar stallsystra hennar? Þú ert [)ó
ekki heimsk, sögðu J)ær, svelta |)ig með bráð-ómöguLeg-
um kærasta. Peningar, segja |)ær og hringla með eitt-
•hvað í töskunum sínum. Við verðum |)ó að lifa, mann-
eskja, segja f>ær, og tja — skemtilegt er Jiað ekki, en
verksmiðju-[)ræIdómur er heldur ekkert himnaríki, og
svo er hann ekki fáanlegur. Komdu með í kvöld. Hvaða
ráð hefir þú önnur? Þú ert þó ekki heim.sk og trúir á
kraftaverk og soleiðis. Annars er okkur sízt þægð í að
hafa þig með, [)ú yrðir keppinautur, alt er verzlun, skil-
urðu? Og Ida skildi, að al.t er verzlun. Sannleikurinn er
•oft úviðkunnanlegur í hjágötunumi.
Um kvöldið kom Ida ekki til Franz, og þegar hann
var að leita að henni, sagði Eva gamla honum til synd-
anna. Hvað vildi hann, ónytjungurinn, vera að dragast
með stúlku eins og Idu. Hann, sem hafði ekkert vit á
að bjarga sér. Strákarnir í númer 14 hefðu í fyrri nótt
krafsað fyrir sér og hefðu nú nóga peninga fyrst uffl
sinn. Honum væri skammar nær að komast í félag við
þá, það ætti þó að vera hægt að nota hann til þess að
hafa gát á þeim „grænu“. Og Ida. Það gat hún sagt
honum, að hún væri stúlka, sem fær væri um að sja