Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Page 43

IÐUNN
Sólbvörf.
141i
Birtir yfir bragaþuii,
bálast sjónir, örvast lund.
Skáldi verður létt að ljóða
landsins óð um vordagsstund.
Fegurð hann við hönd sér leiðir,
honum sýnir drottins verk.
Alda lifsins um hann streymir
eilíf, hrein og djúp og sterk.
Bjart er yfir hug og hjarta,
hold og andi njóta jafnt.
Sækja menn í sólarheima,
sumir langt, en aðrir skamt.
Öllum finst þeir ættar sömu,
örmum vafðir föðurlands;
ijós, semi bindur blóm við steina,
byggir skyldleik dýrs og manns.
Birtan opnar skálkaskjólin,
skuggahverfin lýsir sól.
Myrkravættir kyngikrafta
kikna undir Ijóssins stól.
Skugga-elskar holdsins hvatir
hömum skifta’ í faðmi ljóss,
eins og sig úr læðing leysir
lind — og snýr til sævaróss.
Bjartra daga litaljómi
litkar alla hugsun manns.
Grænna valla vordagsblómi
vaggar þrám vors föðurlands.
Bjartra fossa hreystihróður
hljómar inst í þjóðarsál.