Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Qupperneq 48

146
Qróðinn af nýlendunum.
IÐUNN
pjóðar. Oft er sú skoðun í samræmi við veruleikann.
Yfirmagn þetta getur verið vottur allsnægta í landinu.
Samt sem áður er sú kenning ekki algild. Skattar og
skyldur, sem goldið er til yfirráðaþjóðar, koma einnig
fram sem aukinn útflutningur. Otflutnings-yfirmagn
Indlands er ekki tákn auðlegðar, heldur blátt áfram
skattgreiðslur kúgaðrar og þrautpíndrar pjóðar.
Austur-Indíur — og þá fyrst og fremst Java — eiga
náttúruskilyrði, sem vart eiga sinn líka að auðlegð.
Alt frá þeim timum, er saga nýlendnanna hefst, hafa
þe&sar eyjar verið rík tekjulind Evrópuríkjunum. Vöm-
útflutningurinn frá Austur-Indíum er nú á dögum tvö-
falt meiri en innflutningurinn. I krónutali nemur þessi
munur um 1200 miljónum árlega. Pað er fjárfúlga, sem
er blóði blandin. Eins og Indland hafa Austur-Indíur
gegn um alla nýlendusöguna orðið að láta af hendi við
Evrópu ógrynni af vörum og verðmætum án endur-
gjalds.
Nú getum vér dregið hina fyrstu ályktun: Bretland
hefir að sínu leyti aldrei látið af hendi neátt heiimafeng-
ið vöru-yfirmagn til nýlendnanna. Verðmætustu nýlend-
urnar, eins og Indland og Austur-Indíur, hafa á sína
hlið aldrei tekið á móti neinu vöru-yfirmagni frá öör-
um. Samt á Bretland nú feikna-miklar eignir í þessum
mýlendum.
Það er full ástæða til að nema staðar í undrun yfir
þessu fyrirbrigði. Sú almenna trú, að nýlendu-auður
Bretlands eigi rót sína í fjárhagslegri ofgnægð heima
fyrir og útflutningi auðmagns, reynist haldlaus. Bret-
land hefir engu miðlað nýlendunum af ofgnægð sinni,
hafi hún nokkur verið. Audur pess í nýlendumim hefir
sprottið upp og vaxið svo að segja af sjálfu sér.
Hið raunverulega úrlausnarefni um nýlendurnar er