Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Síða 88

186
Ferðaminningar.
iðunn
enginn að neita því, að um langt skeið var Kaupmanna-
höfn í raun og veru höfuðstaður fslendlnga. Um slíkt
er óparft að fjöiyrða. .Margir íslenzkir mentamenn'
munu hafa kunnað vel bæjarlífinu par syðra. Sagt er,
að ungur íslenzkur mentamaður, sem stundaði nám í
Kaupmannahöfn á fyrra hluta 18. aldar, hafi kastað
fram þessari vísu, er hann yfirgaf bæinn og fór heim
til íslands:
Þótt ég Hafnar fái ei fund
framar en gæfan léði,
ljúft er hrós fyrir liðna stund,
lifði ég í Höfn með gleði.
Ætli flestir íslenzkir Hafnarstúdentar fyrr og síðar hafi
ekki getað tekið undir síðustu hendinguna, par sem í
raun og veru alt pað felst, sem höfundúr vildi sagt
hafa? Ef einhver skyldi skerast úr leik, er Höfn tæp-
lega um að kenna. Bærinn hefir þann merkilega eigin-
leika, að fáum leiðist par, ef alt eT með feldu; hann er
í raun og veru furðu alþjóðlegur (international), og
par ægir öllu saman. En auk þess er borgin bæði
þokkaleg og fögur, og fólkið er þýðlegt og lætur mann
blessunarlega í friði. Og er yfirleitt sanngjarnt að
gera meiri kröfu til hámentaðra samborgara vorra á
20. öld? 1 þeim efnum gætum vér Isiendingar lært mik-
ið af Dönum, að ég ekki tali um Englendinga, sem
varla mundu sumir hverjir vera að ómaka sig að líta
upp úr dagblaði, þó að einhver náungi fengi slag við
hliðina á þeim í járnbrautarvagni. —
Til skamms tíma hefir ekki verið öðrum bæ en Kaup-
mannahöfn til að dreifa, sem hafi verið Islendingum
samboðinn höfuÖstaður. Á íslandi voru engar borgir,
og öldum saman hafði þjóö vor tæplega neitt af öðrum
útlendum stórbæjum að segja en Höfn; þangað fágu