Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Síða 90

188
Ferðaminningar.
iðunn
um. Aðgangur að íslenzkum blöðum er margfalt hæg-
ari en víðast hvar heima á Islandi, enda lærði ég
fyrst þá örðugu íþrótt að lesa blöð mér til gagns og
skemtunar i Kaupmannahöfn.
Ef ég vil lesa ritgerðir, sem hafa verið skrifaðar ein-
hvers staðar uppi í afdölum á Islandi fyrr á öldum,
þá geng ég mér inn í Árnasafn og bið um handrit. Á
Háskólabókasafninu í Kaupmannahöfn sátu stundum
fleiri íslendingar en Danir veturinn 1928—’29!
Eitt hið merkasta listasafn í Höfn er eftir mann af
íslenzku bergi brotinn. Á leikhúsum bæjarins getur
maður búist við að sjá Islendinga eða menn af íslenzk'
um ættium sýna listir sínar. Einn af merkustu spítölum
Hafnar er kendur við Islending og verndar meðal ann-
ars minningu hans.
I hverjum mánuði halda Islendingar samkomur
(landamót). Með hverju skipi koma og fara ættingjar,
vinir og kunningjar. i bænum er islenzk sendiherraski if'
stofa, sem er fús til að annast vandamál þin, og ýmsar
nauðsynjar jiínar geturðu keypt ])ér hjá íslenzkum
kaupmönnum.
Kaupmannahöfn, bær íslenzku nýiendunnar! Fæst af
jiessu getur Stokkhólimur veitt mér. Hann getur að
eins kent mér að minnast með jrakklæti dvalar minnar
í Höfn. En göfgi Stokkhólms minnir mig ópyrmilega á
aðra norræna höfuðborg, borgina, sem nú er verið að
reisa á hæðunum á Seltjarnarnesi, við gylta voga og
blá sund, borgina, sem fyrir fáeinum áratugum var
lítið og vesældarlegt fiskijiorp, en nú er orðin höfuð-
staður fullvalda ríkis. Vonandi tekst islendingum laeð
tið og tíma að byggja sér höfuðborg í frumleguni og
listrænum stíl, sem hæfir landi og pjóð — en pví rnun
framtíðin svara. Sicjurðiir Slcúlason■