Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Síða 95

m>unn
Bækur.
193
er svo kynnu að spyrja, mega ekki gleyma pví, að Gunnar
Gunnarsson skrifar íyrir heiminn, en ekki Islendinga sér-
staklega. Að pannig hefir skipast málum, kastar engri rýrð
á Gunnar og pjóðrækni hans. Hann er betri íslenciingur en
niargur heimalningurinn. Með pví að túlka íslenzka sögu
fyrir mentaheiminum vinnur hann íslandi hið parfasta verk.
Frægð lians ver))ur ljóma á iandið, og peirri niðurstöðu
hygg ég að Gunnar Gunnarsson uni vel. Á. H.
Kristmann Giiömundsson: Sigmar.
H. Aschehoug & Co. — Oslo 1930.
„Sigmar“ er framhald sögunnar „Livets Morgen", sem út
kom árið 1929, og hér eru spunnir áfram peir örlagapræðir,
sem par eiga upptök sín.
Kristmann er pektur rithöfundur og hefir eigi að eins
getið sér orð í Noregi, par sem hann hefir aðsetur sitt,
heldur eru bækur hans einnig pýddar bæði á ensku og
Pýzku og ef til vill víðar og hafa vakið eftirtekt og ldotið
•nikla viðurkenningu.
Ekki mun pessi síðasta bók hans draga úr viðurkenningu
hans og frægð. Hún er flestum peim kostum búin, sem
heiðarlegir borgarar gera kröfu til um bókmentir sínar.
Hún er fjörlega rituð og sterklega stíluð ástarsaga, sem
endar á pennan yndislega og ákjósanlega hátt, að elskend-
úrnir ná saman—á endanum. Skökk feðrun innir af höndum
býðingarmikið hlutverk og örlagaprungið, en í sögulokin er
tjósi sannleikans varpað par yfir, og fram j dagsins ljós
kemur sá leyndardómsfulli og fagnaðarríki boðskapur, að
hinir örgustu andstæðingar eru ekki að eins bræður og
systur, svo sem vera ber samkvæmt anda kristindómsins,
holdur einnig bókstaflega, að holdi og blóði — allir getnir
uf hinum eina og sama manni, dýrðlingi héraðsins — hinni
hitnu, hrjáðu hetju, Halldóri Bessasyni.
Gissur og Ragnar eru höfuðandstæðingarnir, sem heyja
stríð söguna í gegn frá upphafi til enda. En Sigmar, sonur
Fagnars, og Kalla, dóttir Gissurar, fella hugi saman, en
'jandskapur feðranna stendur sem múr á milli peirra, al-
veg eins og vera ber í borgaralegri skáldsögu.
Vitanlega er verkalýðshreyfingin leidd inn i málið og
látin leika par sitt fjandskaparhlutverk. En ekki á pað að