Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1934, Blaðsíða 24

182
Svona á ekki að skrifa ritdóma.
IÐUNN
rétt mál, því að allir ljúga þeir og rangfæra, þessir karl-
ar, hvenær sem þeir sjá sér hag í því. Það er vöntunin
á lausninni frá vorum holdlega Adam, sem formyrkv-
ar allar vorar orður og titla.
Sérstaklega vildi ég mega ráða herra Boga til
að hafa taumhald á trú sinni á prófessor doktor
Jespersen, þegar hann les eftir hann um Esperanto
og ekki sízt, þegar hann blaðar í bók hans An Inter-
national Language. Sú var reyndar tíðin, að Jesper-
sen var einn af þeim, sem sungu Esperanto sætast
Iofið á fyrstu áratugum þess. En síðar snerist honum
hugur, hann lenti í Ido-nefndinni sælu, og eftir alla
þá togstreitu, undirferli og árekstra, er hún sáði í
alþjóðamálshreyfinguna, hefir Jespersen hatað Espe-
ranto og látið of fá tækifæri ónotuð til þess að kasta
rýrð á Zamenhof og verk hans, þótt hann hafi öðr-
um þræði ekki getað hliðrað sér hjá að unna þeim
mæta manni sannmælis. Seinasta manndómsbragð
dr. Jespersens í garð Esperantos er á þá leið, að
hann fékk bolað því burt af alþjóðanámskeiðinu á
Helsingjaeyri síðastliðið sumar, þar sem hann var
í það sinn æðsti maður, en þar hafði Esperanto eitt-
hvað verið notað árin áður og verður vissulega
drjúgar notað siðar. Þessi misjöfnu hlutföll milli
karakters og lærdóms rifjuðu upp fyrir mér þjóð-
kunna og leiðinlega sögu af afskiftum dr. Jespersens af
fátækum íslendingi, sem í örbirgð sinni og umkomu-
leysi var að brjótast í að ná doktorsnafnbót við
Hafnarháskóla endur fyrir mörgum árum.
Þessara sömu yfirburða égmenskunnar gætir því
miður alt of viða í »An International Language«
Jespersens. Það er ekki einungis það, að þar sé víða
gert of mikið úr vafasömum smámunum, sem ekkert