Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.04.1949, Síða 11

Kirkjuritið - 01.04.1949, Síða 11
HVÍTASUNNURÆÐA 89 skýra sálarsjón þína og hann lætur sína himnesku náðar- °g sannleiksgeisla ljóma í hjarta þínu, þar sem áður var myrkur og dimma. Þegar þú hryggist af syndum þínum og grastur þær fyrir Guði, þegar þú þráir Guðs náð af öllu hjarta, en finnur þig hennar þó ómaklegan, þegar trúarsjón þín sér faðm friðþægjarans útbreiddan móti þér eins og hið eina athvarf og hæli, svo að þitt hrellda hjarta huggast og friðast, Þá er það hinn himneski huggari, hinn himneski friðar-andi, sem er kominn til þín með sína guðlegu friðargjöf, sem æðri er °Hum skilningi, þá er það hann, sem huggar og endurnærir salu þína og sameinar þig frelsara þínum með sannri og lifandi trú. Og þegar þú þá finnur í hjarta þínu, að þú ert frið- þsegður við Guð, svo að þú með fögnuði getur tileinkað þér fluðs náð og friðþægingu frelsara þíns, þá er það heilagur andi, sem ber vitni þínum anda, að þú sért Guðs bam. Þegar Þú ennframar finnur þig Guði sameinaðan í trú og elsku: Þegar þú elskar Guð af öllu hjarta og allri sálu fyrir allt þlð góða, er hann veitir þér, fyrir allar náðargjafir hans; þegar þú elskar mennina, af því að þeir, eins og þú, eru börn þlns himneska föður og bræður þínir í Jesú Kristi; þegar þú elskar allt hið góða, af því að það er gott og Guði þóknan- legt, þá hefir hinn himneski kærleiksandi kveikt í sálu þinni úlð guðdómlega kærleiks-líf, sem er hið hulda líf með Kristi 1 Guði, því að Guð er eilífur kærleikur, — þá endurnýjast þú í réttlæti og heilagleika, í sannleika og kærleika, eftir þess mynd, sem þig hefir skapað. Heilagur andi kemur því til vor til að færa oss þessar himnesku ástgjafir. Vor himneski faðir sendir oss hann í Jesú nafni, svo að vér verðum Guðs börn og erfingjar eilífs Hfs, og frelsarinn sendir oss hann frá föðurnum, svo að vér meðtökum af hans nægtum náð á náð ofan og öðlumst að lokum hið eilífa lífið. — En hvenær kemur heilagur andi? Hann kemur, þegar Guð sér að hjörtu vor eru hæfileg til að meðtaka hann, þegar þau þarfnast mest huggunar, styrk- leika og endurnæringar. En hann kemur ekki, meðan þau eru full af áhyggjum og sorgum þessa lífs, eða meðan þau stjórnast af syndsamlegum og óhreinum gimdum, sem ætíð
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.