Kirkjuritið - 01.04.1949, Qupperneq 29

UTAN LANDS OG INNAN
107
lngar á lögum kirkjunnar, og eru þær lagðar fyrir for-
setann og ríkisdaginn. Kirkjuþingið eitt getur staðfest
ækur kirkjunnar, svo sem sálmabók og helgisiðabók,
^malærdómsbók og Biblíuþýðingar. Kirkjuþingmenn eru
nu 114, bæði leikmenn, prestar og biskupar. Erkibiskup-
!nn er forseti þingsins. Nálega öll þjóðin, eða 96%, er
! lutersku kirkjunni, og mun það hærri hlutfallstala en
1 nokkru öðru landi.
Langt er síðan mörgum forystumönn-
í’rumvarp til um kirkjunnar á Islendi varð það ljóst, að
laga um ki k’ kristnilífi íslendinga myndi mikill styrkur
þing fyrjj. ]lin^ að Því, að þjóðkirkja vor eignaðist sitt
íslenzku kirkjuþing. Hefir áhugi á því farið mjög
þjóðkirkju vaxandi hin síðari árin. Er það auðsætt
bæði af almennum kirkjufundum leik-
manna og presta fyrir land allt eða í
ymsum landshlutum og af öðrum undirtektum undir
Þetta mál hvaðanæva. Hefir það hlotið samþykki bæði leikra
°g lærðra, og er nú afgreitt til kirkjumálaráðherra frum-
til laga um kirkjuþing fyrir hina íslenzku þjóðkirkju.
efir frumvarp þetta verið rætt bæði á prestastefnu og
! kirkjuráði. Er það prentað á öðrum stað hér í ritinu
asamt greinargjörð. Nái það að verða að lögum, mun
stórt spor stigið í þá átt að efla sjálfstæði kirkjunnar hér
a landi og áhrif hennar á þjóðlífið í heild. Má þá vænta
Uess, að hliðstæð þróun verði í kirkjumálum vorum sem
|Aeð Finnum, og sú reynsla fáist, að Islendingar telji sér
eil1 að því, að eiga sitt kirkjuþing.
Stjórnmálabaráttan hefir oft orðið hörð
_rkjan og hér á Islandi, en sjaldan harðari en nú um
stjórnmálin. þessar mundir. Hefir þjóðin skipzt í tvo
andstæða flokka og harðsnúna, og virð-
lst fullur fjandskapur vera á milli. Mikil hætta er á ferð-
Um’ sú er alltaf vofir yfir þeirri stofnun, sem er sjálfri
sér sundurþykk. Því er það hin brýnasta nauðsyn, að
Ver sjáum að oss og lifum eftir heilræði skáldsins: