Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.04.1949, Qupperneq 33

Kirkjuritið - 01.04.1949, Qupperneq 33
SÁLUHJÁLPARSTARF í SVÍÞJÓÐ 111 helvíti. Prestur fer að tauta eitthvað um það, sem honum hafði verið kennt, að Guð sé góður og líklegur til að geta fyrirgefið syndir. En karlinn slær hann alveg út af laginu. Er hann ekki um neitt vissari en að Guð sé fyrir löngu ^PPgefinn á að fyrirgefa sér, og sé nú búinn að loka að íullu dyrum náðar sinnar. Verður nýguðfræðingurinn harna strax að aumingja í sáluhjálparstarfinu og veit ekki S1tt rjúkandi ráð. En í þessum vandræðum ber að garði >_>trúaða“ konu, sem undir eins kann miklu snjallari tök a sálusorginni en prestur. Sannar hún hinum deyjandi manni umsvifalaust með guðsorði, að engu skipti hvaða hannsettur þrjótur hann hafi verið, ef hann aðeins trúi rett, og deyr öldungurinn sáluhjálplegum dauða. Nú dett- Ur Prestinum það ekki í hug, sem óneitanlega lá þó bein- ast við, að gera sér þegar grein fyrir þvi, að það var ein- mitt helvítisprédikunin, sem vakið hafði upp ógnirnar í Sal mannsins, sem svo meistaralega var frelsaður með hókstaf, og að hægt væri að koma í veg fyrir slíka ör- vmglun með skynsamlegri trúarboðun. Heldur verður hann svo sleginn af þessari guðfræði, að hann umvendist °g gerist vakningaprédikari og kemst að þeirri niðurstöðu, ah allt sé ónýtt, er hann áður hugði um gæzku Guðs. Dettur hann niður á sama andlegt ,,plan“ og þetta fólk, Sem hann átti að vera leiðtogi fyrir. Verður hann svo l^ngt leiddur í guðsóttanum, að hann skammast sín fyrir að ganga í sæmilegum fötum, og prófastsdóttirin, sem lít- Ur hann hýru auga, hættir að nota brjóstnælu móður sinnar, með þvi að það er of syndsamlegt. Nú gerist hann meinlætasamur umvandari og vakning- m er í fullum gangi. Allt logar í trúhræsni og siðavendni. ■^n einn kemur öðrum meiri. Þegar hann er í öngum sín- Um út af syndum sjálfs sín og sóknarbarna sinna, sem ann reynir rösklega að vinna bug á, kemur nágranna- Pfestur hans einn og færir honum heim sanninn um það, að betrunin sé vonlaust verk. Og hún er annað, sem er enn háskalegra: Hún er freisting djöfulsins, aðeins tilraun
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.