Kirkjuritið - 01.04.1949, Síða 51

NÁÐARGÁFA VEIKLEIKANS 129
hinu borgaralega lífi og mannfélagsmálunum, að brjóta
niður þetta hefðbundna vald yfirstéttanna, með því að snúa
mati á mönnum frá því ytra til þess innra, svo að hið
sanna manngildi og mannsins innsti kjarni megi augljós
Verða, ýmist til eftirbreytni eða viðvörunar. Fræðimenn-
irnir og Farísearnir verða jafnan harðast úti hjá Jesú i
hvi mati. Enda segir hann á einum stað, að tollheimtu-
menn og skækjur muni jafnvel eiga greiðari leið en þeir
inn í guðsríki. En gleggsta og minnilegasta heimildin um
afstöðu Jesú til hinna lögmálshlýðnu Farísea og fræði-
manna er þrumuræðan svonefnda, í 23. kapitula Matte-
Usarguðspjalls. Þar segir meðal annars:
,,Vei yður, fræðimenn og Farísear! Þér gjaldið tíund af
ruintu, anís og kúmeni, og skeytið ei um það, sem mikil-
vægara er í lögmálinu: réttvísina og miskunnsemina..
h'ér blindir leiðtogar, sem síið mýfluguna, en svelgið úlf-
uldann! Vei yður, fræðimenn og Farísear, þér hræsnarar!
h'ér líkist kölkuðum gröfum, sem að utan líta fagurlega
út, en eru innan fullar af dauðra manna beinum og hvers
konar óhreinindum. Þannig sýnist þér og hið ytra réttlátir
fyrir mönnunum, en hið innra eruð þér fullir af hræsni og
lögmálsbrotum. * ‘
Það er fulltrúi þessarar stéttar þjóðfélagsins, sem Jesús
í®tur koma inn í helgidóminn og biðjast fyrir með orð-
unum: „Guð, ég þakka þér, að ég er ekki eins og aðrir
menn,“ o. s. frv. Andspænis honum lætur Jesús tollheimtu-
manninn birtast í helgidóminum og standa jafnvel langt
fvá- Hann er fulltrúi hinna lægstu og minnst metnu stéttar
bjóðfélagsins. En þar er hugarfarið mjög á annan veg en
hjá hinum sjálfumglaða fyrirmanni. Einmitt hjá þessum
htilmótlega manni kemur fram það hugarfar, sem er
Guði að skapi, með sárri tilfinning fyrir óverðugleik sínum.
Postulinn Páll staðfestir þessa kenning meistarans um
Shdi hins auðmjúka hugarfars, er Guð notar sem farvegi
uáðar sinnar, er hann segir: „Lítið, bræður, til köllunar
yðar: Þér eruð ekki margir vitrir að manna dómi, ekki
9