Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1966, Blaðsíða 86

Kirkjuritið - 01.06.1966, Blaðsíða 86
KIKKJUItlTIÐ 324 Næturvakan er lengi að líða á sjúkrahúsununi. En sjóliðinn ungi lét það ekki á sig fá. Hann þraukaði þarna í liálfrökkrinu, hélt um hendi gamla mannsins og talaði við hann öðru hvoru lionum til styrktar og uppörvunar. Hjúkrunarkonan kom við og við og bauðst til að leysa liann stundarkorn af liólmi, en liann afþakkaði það. Gamli maðurinn mælti aldrei nokkurt orð, en sleppti liins vegar ekki hendi piltsins. Sjúklingurinn skildi við undir dögun. Þá lagði sjóliðinn mátt- vana liönd gamla mannsins ofan á sængina, reis á fætur og gekk fram til að segja hjúkrunarkonunni tíðindin. Meðan liún liagræddi líkinu, kveikti hann sér í fyrsta vindlingnum eftir að liann kom. Eftir all langa sliuid kom lijúkrunarkonan aftur til lians og tók að votta lionuin samúð sína. En sjóliðinn greip fram í fyrii' lienni: „Hver var þessi maður?“ spurði liann. „Hann var faðir yðar“, svaraði hún og lirökk við. „Nei hann var það ekki,“ sagði sjóliðinn. „Ég lief aldrei séð liann fyrr á ævi minni.“ „En livers vegna sögðuð þér þá ekkert, þegar ég fór með yður að rúminu lians?“ „Ég sá óðara í hendi minni að um misgrip væri að ræða, eu ég vissi líka að liann þráði son sinn, og að sonur lians væri víðs fjarri. Þegar ég komst að raun um að hann var of veikur til að gera sér nokkra grein fyrir því, livort ég væri sonur lians eða ekki, þá sló ég því föstu að liann þyrfti á mér að lialda. Svo að ég liélt kyrru fyrir.,‘ Að svo mæltu sneri sjóliðinn sér á liæl og hvarf út úr sjúkra- húsinu. Tveimur dögum síðar barst tilkynning um það frá setu- liðsstöðvuiium í Norður-Karólínu, að liinn rétti sonur væri a leiðinni til New York til þess að vera við jarðarför sonar sius- Það kom upp úr kafinu að tveir sjóliðar með sama nafni og líkri einkennistölu voru þarna samtímis í setubúðunum. EiU" liver í upplýsingadeildinni liafði ruglast á þeim. En hinn skakki sjóliði liafði reynst liinn rétti sonur á réttuiu tíma. Og sannað á óvenjulega mannlegan hátt, að þeir eru tik sem láta sig náunga sinn miklu skipta. (G. Á. þýddi )•
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.