Kirkjuritið - 01.04.1971, Qupperneq 6

í félags- og stéttarmálum presta hefur sr. Gunnar látið mikið til sín taka, —
um langt skeið í stjórn P. í. og um árabil formaður þess.
Kirkjuritið hefur sr. Gunnar viljað hafa opið hverjum þeim, sem eitthvað hefur
haft fram að fcera, án tillits til skoðanaágreinings, og hefur því ekki verið við
hann að sakast, þótt öllum hafi ekki líkað hverju sinni, enda á einskis manns
fœri að þóknast öllum, og er það gömul saga.
Bœði ytri áferð Kirkjuritsins og hið ritaða orð þess, undir ritstjórn sr. Gunnars,
hefur verið sviphreint og hefur þar einlœgni og hispursleysi setið í fyrirrúmi. Er
þess og að vœnta, að svo megi framvegis verða.
Prestafélag íslands þakkar sr. Gunnari Árnasyni vel unnið starf, dugnað hans
og ósérplœgni, og sér í lagi fórnfýsi hans í þágu Kirkjuritsins, félagsmála presta
og annarra þeirra hugðarefna, er heyra til Guðs kristni í landi voru.
Það hefur oft orðið svo, að hinir ágœtustu menn, sem haft hafa önnur áhuga-
mál en þau að heimta laun sín að kveldi hvers starfsdags, hafa farið með létta
pyngju heim að loknum löngum og ströngum vinnudegi. Svo er og með sr.
Gunnar, því að ekki hefur hann safnað veraldarauði í starfi sínu fyrir Kirkju-
ritið, sem hann lengst af hefur unnið án nokkurrar þóknunar.
Að lokum þetta, sr. Gunnar, um pistlana þína fyrr og síðar í sambandi við
það, sem þú sjálfur segir um þá í desemberheftinu. Þeir eru enn ekki, og alls ekki
„foknir úr minnum manna, líkt og lausablöð, sem vindurinn ber út á haf gleymsk-
unnar". Þeir munu lifa í Kirkjuritinu um ókomin ár og bera vitni frjálsri hugsun,
skynsemi og árœði hins frjálsa manns, sem trúir og vonar á hinn lifanda Guð.
Við biðjum þér blessunar Guðs í von um, að við megum enn njóta penna þíns,
hugar og hjarta.

4