Sjómannadagsblaðið - 01.06.1989, Síða 136

134
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
HRAUNBORGARÆVINTÝRIÐ
s
Siglingasögu Sjómannadags-
ráðs, sem út kom í fyrra, er rak-
in saga Hraunborga eftir því,
sem hana bar að í sögu Ráðsins, og er
hún því hér og þar í bókinni allt frá
1963 til ársins 1988.
En það er margt að gerast í Hraun-
borgum og er það tilefni til að rekja
söguna í samhengi alla, því að þetta
er hin merkasta saga. Eins og lands-
kunnugt er hafa Sjómannadagssam-
tökin unnið stórvirki þar sem eru
Hrafnistuheimilin og það verið aðal-
stefnumál Samtakanna. Sú starf-
semi, sem nú er orðin geysiumfangs-
mikil í Hraunborgum var upphaflega
aðeins hugsuð sem lítilsháttar hjá-
verkastarf Samtakanna, sumardvöl
barna, miðstykkið úr sumrinu en er
nú orðin að 125 húsa hverfi og horfur
á mikilli stækkun og þar er fullkomin
þjónustumiðstöð með sundlaug og
sána og verslun og golfvöllum tveim-
ur öðrum litlum (minigolf) en hinum
allstórum og rafmagn og heitt vatn
hefur verið leitt í hús.
Og verður nú sagan rakin sam-
felld.
Kveikjan að hinni miklu starfsemi,
sem nú er rekin að Hraunborgum í
Grímsnesi var tillaga um barnaupp-
eldissjóð, sem Steindór Arnason,
skipstjóri flutti á aðalfundi Sjó-
mannadagsráðs 1960 en fékkst ekki
samþykkt. Tómas Sigvaldason, loft-
skeytamaður flutti sömu tillögu með
Steindóri næsta ár en það fór á sömu
lund. Nær allt aflafé Sjómannasam-
takanna var bundið með lögum í
Hrafnistuframkvæmdum og mátti
ekki notast til annars, nema með
lagabreytingum. Það átti við um aðal
tekjulindina, happdrættið og einnig
Laugarásbíó, hins vegar var ágóðinn
af Sjómannadagshaldinu frjáls til
ráðstöfunar í annað en Hrafnistu
framkvæmdir, en það voru ekki
miklir fjármunir.
Pétur Sigurðsson, sem kosinn
hafði verið formaður Sjómannadags-
ráðs 1962, hafði haft áhuga á tillögu
Steindórs og tók hana upp í breyttu
formi og lagði hana fram sem stjórn-
artillögu á aðalfundi Sjómannadags-
ráðs 3. marz 1963. Samkvæmt þessari
tillögu skyldi stjórn Sjómannadags-
ráðs heimilað að verja 20 þúsund
krónum til að athuga og undirbúa og
koma í framkvæmd, ef mögulegt
reyndist sumardvöl fyrir börn á aldr-
inum 5-9 ára og gengju þau börn fyrir
til dvalar, sem misst hefðu feður sína
í sjóinn við sjómannsatvinnu sína, og
um þetta skyldi leitað stamstarfs við
kvenfélög aðildarfélaga að Sjó-
mannadagsráði.
Tillagan var samþykkt á þessum
aðalfundi og Pétur lét ekki grasið
gróa undir fótum sér í málinu. Þann
19. marz á fyrsta stjórnarfundi eftir
aðalfund hafði hann hugað að að-
stöðu til barnaheimilisrekstur í skól-
anum að Laugalandi í Holtum og
sagði þar tilvalinn dvalarstað fyrir
börn og mætti hafa þar 40 börn í einu
og 6 starfsstúlkur. Kvenfélagskonur
Samtakanna höfðu tekið vel í hug-
myndina og vildu styðja hana, og
þann 15. maí var auglýst eftir um-
sóknum til sumardvalar að Lauga-
landsskóla en þá höfðu samningar
náðst við ráðamenn skólans. Um-
sóknir urðu eins margar og hægt var
að taka við af börnum, og þessi rekst-
ur hófst því sumarið 1963.
Starfsemin lofaði strax góðu, alls
dvaldi 71 barn í sumardvölinni.
Reynt var að hafa dvalargjöldin sem
lægst og höfðu þau verið ákveðin 600
kr. á viku, en húsaleiga fyrir barnið
* *
Þjónustumiðstöðin séð framan frá. Setuskálinn til vinstri, en leiktækjasalurinn í skálanum til hægri. í tengiskálanum er afgreiðsla og
sími og bakatil í skálum þessum er íbúð gæzluhjónanna í öðrum en sána- og búningsklefar í hinum og sundlauginn síðan áföst við
setuskálann að austan. <