Eimreiðin - 01.04.1931, Blaðsíða 66
170
RAUÐA DANZMÆRIN
eimreiðiN
»Örlátur! Þrjátíu þúsund var það minsta, sem ég gerði mið
ánægða með. Unnustar mínir buðu mér aldrei minna«.
Þegar farið var að minnast á bréfaviðskifti Mötu Hari við
óvinina, varð hún tvísaga. Dómsforseti lýsti svikum hennar í
Vittel og bar það á hana, að hún hefði komið upplýsingum
um franska njósnara til Þjóðverja.
»Það er satt, að ég skrifaðist á við unnusta minn eftir að
hann var farinn frá Berlín til Amsterdam. Ekki gat ég gert
að því, þó að hann væri yfirmaður njósnarliðsins, og ég hef
ekki sent honum neinar upplýsingar*.
»Þegár þér voruð á vígstöðvunum, komust þér að mikils-
verðum upplýsingum um sókn, sem átti að hefja«, bætti dóms-
forseti við með aukinni áherzlu og alvörusvip.
»Eg frétti hjá sumum liðsforingjanna, sem voru vinir míniri
að eitthvað væri í undirbúningi. En jafnvel þó að ég hefði
viljað, hefði ég ekki getað komið neinum upplýsingum w11
þetta til Þjóðverja*.
Þetta var undarleg staðhæfing hjá Mötu Hari, sem var ný'
búin að játa, að hún hefði átt í bréfaviðskiftum við yfirmann
njósnaranna í Amsterdam. Forseti nálgaðist nú þungamiðjá
ákærunnar og spurði með áherzlu um bréf þau, um hendur
erlendrar sendisveitar hlutlauss ríkis, sem Mata Hari þóttist
hafa sent dóttur sinni.
»Eg játa, að ég hef skrifað«, svaraði hún hreinskilnislega-
»en ég sendi engar upplýsingar, sem gátu haft hernaðarleg3
þýðingu*.
»Við höfum sannanir fyrir hinu gagnstæða. Við vitum einniS
hverjum þér senduð þessar upplýsingar«.
Mata Hari fölnaði og gerði engar tilraunir til að ítreka
svörin um sakleysi sitt. Síðan var hún yfirheyrð út af urn-
sókninni um upptöku í franska njósnarliðið. Svör hennar við
þá yfirheyrslu sýndu, að hún var jafn-reiðubúin að svíkja
vini sína, hvort sem þeir voru þýzkir eða franskir.
»Það var ekkert athyglisvert við það, þótt ég biðist til ^
verða Frakklandi að liði«, sagði hún. »Ég hafði mjög góða
aðstöðu til að geta það og var auk þess í fjárkröggum*.
»Þjóðverjar sendu yður 10.000 mörk fyrir milligöngu sendi'
sveitar hlutlauss ríkis«, sagði Mornay.