Eimreiðin - 01.04.1931, Blaðsíða 29

EIMReiðin
LISTSKÖPUN OQ KENDAMÖRK
133
Undnu máli, nota orðabækur, búa til lista yfir orð, sem ríma
saman o. s. frv. Vinnan, sem krefst til þess að framkvæma
' »P°etiska ideal“, er því alt annað en „póetisk“. Til að
s 1 ia vinnu skáldsins betur, skulum vér taka sem dæmi skáld,
er lensi hefur haft í huga yrkisefni, t. d. um einhverja endur-
nunningu úr bernsku. Eitt kveld sezt listamaðurinn niður við
f r'^°rð sitt, ákveðinn í að yrkja nú kvæðið. Fyrst vekur
nn upp { huganum endurminninguna og finnur þá kend,
?eni henni fylgir. Hann byrjar ef til vill á því að skrifa efnið
' °bnndnu máli, þannig hefur hann beinagrind kvæðisins.
Vl næst hugsar hann um val háttarins, og endar máske með
V' a^ búa til nýjan bragarhátt, með hrynjandi, sem er tákn-
fyrir stemninguna. Síðan fer hann að yrkja. Hann skrifar
"' nr einstök orð, hálfar og heilar hendingar, leitar að kröft-
u2r' eða hljómþýðari orðum fyrir önnur, er hann hafði sett í
lokUn3 ' ^rs*unnu Þ^nnis fæðist hver vísan eftir aðra, og
s hefur hann lokið kvæðinu. Ef hann er vandvirkur, geymir
ann kvæðið hjá sér, gagnrýnir það eftir nokkurn tíma og
eY ir t>ví þá ef til vill meira eða minna, og getur svo gengið
m°r9um sinnum.
Takmark skáldsins með kvæðinu er að hafa sem dýpst
1 á lesandann. Þess vegna nemur skáldið burt öll óþörf
a-atriði úr endurminning sinni, og bætir þar inn í öðrum
atriðum
ur sínu eigin hugmyndalífi. Auka þau hrifningu Ies-
n ans og setja hin sönnu efnisbrot í heild. Hið raunveru-
r'tv,3' 6r e^k' avait hið fegursta. Þess vegna mælti franski
otundurinn Duhamel á þessa leið við ungan höfund, sem
þar ' ^°num sína með þeim ummælum, að hann skýrði
ar nð eins frá raunverulegum atburðum: »Það er ekki nóg,
skáldið
verður að kunna að ljúgaU
. Reynum
' heildark
listi
IV.
nú að marka þann þátt, sem tilfinningarnar eiga
iig erfi listsköpunarinnar. Vakir nokkuð annað fyrir
j amanni, sem vinnur að framkvæmd listaverks, en að láta
ekkTb'^'nn'nSU’ Sem ^onum '3'í'r 1 brjósti ? Hefur listaverkið
á K ^ e‘^ Wntverk að vekja kendir hjá þeim, sem horfir
aö- Er það ekki sjálft markmið listamannsins, eins og