Eimreiðin - 01.04.1931, Blaðsíða 39

e'MREiðin svnish. ættqengrar hagmælsku
143
*C>9 botnuðu nú, dóttir góð«, mælti hann. Nálega samstundis
°ælti hún við:
„Hans er strindi — höldar meina —
hversdagsyndi sumarvinda".
^targrét átti son, að nafni Þórólf; lézt hann úr berklaveiki
fermingaraldur. Ellefu ára gamall gerði hann einn morgun
1 rúmi sinu þessa vísu:
„Enn þa rennur dagur, Drottinn minn,
og dimman fékk ei yfirráðin lengur.
0, faðir, láttu kærleikskraftinn þinn
mér koma til aö vera góöur drengur".
Rannveig, sem er ekki síður hagmælt en Margrét systir
ennar, á dóttur að nafni Guðfinnu; er hún nú gift kona í
°Pnafirði, alin upp að nokkru hjá Margréti systur minni og
r9en Sigfússyni mági mínum í Krossavík. Var Guðfinna
®nemma fjörmikil, glaðlynd og spaugsöm, og hagmælskan
nni mjög nærtæk. Eitt sinn kastaði hún fram í hóp stall-
sYstra sinna þessum vísuparti:
„Um að gera að elska,
allir muni það
að eiga sér f ástum
einhvern samastað".
^e9ar Guðfinna heyrði fyrst tíðrætt um það, að farið væri
Vlnna áburð úr loftinu, hraut henni af munni þessi vísa:
„Mörg sú nú er ráðin rún,
sem rökkrið áður faldi;
guðs frá englum tað á tún
taka þeir nú með valdi“.
Guðfinna á mörg börn, sem lítt eru komin til aldurs enn,
^ get ég ekkert um það fullyrt, hvort þau hafa erft hag-
^ st!U móður, ömmu, langafa og langa-langömmu, þótt ekki
. mi mér það á óvart. Ef til vill mætti rekja hagmælskuna
SUrn midegg lengra fram en til Þorbjargar gömlu á
vetið USUm' ^ú sögn lifir enn austur þar, að Þorbjörg hafi
e 11 'aundóttir Hallgríms hreppstjóra Ásmundssonar í Stóra-
Au 6 ' ' Skriðdal. Hann var skáldmæltur vel, kunnur um
H ,,Ur,and u s'nn* t'ð sem algervis- og vitsmunamaður. —
n grímur var föðurbróðir síra Ólafs Indriðasonar, föður
0 ‘rra bræðra Páls og Jóns, sem svo eru kunnir fyrir gáfur
10 agerð, að ekki þarf að eyða að fleiri orðum.
Sigurður Gunnarsson.
að