Eimreiðin - 01.01.1932, Page 51

E|MREIÐIN
BLÓÐRANNSÓKNIR
39
Það er á allra vitorði, að eiðurinn er lélegt sönnunargagn,
°9 gildi hans rýrnar að sama skapi og fólkið missir trúna á
^elvíti og aðrar þær hrellingar, sem kirkjan hefur hampað
^aman í menn. Enginn efast víst um, að gangurinn í mörg-
Urn þessum málum yrði að minsta kosti stundum nokkuð annar,
ef hægt væri að fá óræka sönnun fyrir því, hvort ákveðinn
ftiaður er faðir að tilteknu barni eða ekki. Það vantar mikið
a’ að vísindin sé komin svo langt, að það sé hægt. En þessi
^öguleihi, sem er þó ekki svo ýkja sjaldan til, nl. að hægt
Se að útiloka vissa menn, verður áreiðanlega til þess, að
a- k. konurnar þora síður að gefa rangan framburð, þar
sem þær ejga blóðprófið yfir höfði sér. Ég er sannfærður um,
ar5 bað mundi auka til muna öryggi þeirra mála, sem annars
v®ri vafasöm.
^eð þessum rannsóknum má oft sýna fram á, að sá er
ekki alt af paíer, sem nuptiae demonstrantS) Aftur á móti má
Se9]a, að pater sé incertus2) eftir sem áður, þó að mögulegt
Se að útiloka vissa menn frá faðerninu. En líkur eru til að
me& vaxandi þekkingu komist menn lengra í þessum efnum,
°9 ekki ómögulegt að þar komi áður en varir, að unt verði
Se9ja, að þessi maður sé faðirinn og enginn annar. Rann-
s°knir, sem gerðar hafa verið í Königsberg nýlega af tveim
®knum þar, benda til að svo langt megi komast. En þær
ru*insóknir eru ekki enn svo langt komnar, að til mála komi
3 byggja dóma á þeim. Niels Dungal.
I1- e.: að sá er ekki alt af faðir, sem hjónabandið bendir á.
^ e.: að faðirinn sé óviss.