Eimreiðin - 01.01.1932, Blaðsíða 68
56 FVRIR SEXTÍU OQ S]Ö ÁRUM eimreiðiN
barn hans hét Björn, er skömmu síðar fór skólaveginn, gerð-
ist prestur, en varð skammlifur. Stefán tók okkur rausnar-
lega. En nú áttu leiðir að skilja með okkur félögum og
Andrési. Fór ég þá af nýju að lesa skjalið góða. Hvarf
Andrés austur aftur, en við héldum áfram, nokkuð áhygsiu'
fullir, vissum af mörgum torfærum framundan öðrum en
Iatneska stílnum. Þó var jafnframt ævintýralöngunin ofarlegn
í okkur. Það er alkunna, að hið óþekta heillar huga æsku-
mannsins.
Frá Árnanesi var okkur fylgt yfir Hornafjarðarfljót; eftif
það urðum við að klóra okkur áfram eftir beztu getu, treysta
á dómgreind okkar og áræði og á leiðbeiningu þá, er skjalið
hafði að geyma. Við höfðum trausta hesta, en einhesta vor-
um við allir; fjórði hesturinn var undir koffortum með pjönkur
okkar. Héldum við svo áfram sem leið liggur um Mýrar>
yfir Kolgrímu, Heinabergsvötn, fyrir Hestgerðismúla, °S
blasti þá við okkur Kálfafellsstaður. Þangað stefndum við og
gistum að síra Þorsteini Einarssyni, vöxtulegum karli og i\or'
legum. Þar sá ég í fyrsta sinn Torfhildi, dóttur prests, föngU'
lega og frjálsmannlega. Sá ég hana aftur í Reykjavík skömmu
síðar við nám; hugur hennar beindist mjög að aukinni menn-
ingu, svo sem raun varð á síðar.
Frá Kálfafellsstað fórum við um Reynivelli í Suðursveit og
fengum þar fylgd vestur yfir Jökulsá á Breiðamerkursandi,
reyndist hún ekki mjög djúp, en þung á, svo sem títt er um
hana. Þar mintist ég fyrst þess, sem móðir mín hafði ráðið
mér, er leggja skyldi út í meiri háttar vatnsfall, að vera ber-
hentur, athuga reiðgjörð og móttök og keðju og beita hest
inum vel í strauminn.
Fylgdarmaður hvarf aftur, er komið var yfir ána, en við
stefndum vestur um sandinn, yfir Breiðá, neðan Kvískerja °S
náðum að austasta bæ í Öræfum vestan sands, HnappavÖl
um. Var þar margbýli, og náttuðum við þar. Man ég nú ek 1
heiti neinna bændanna þar. Næsta dag fórum við í hægð11111
okkar um þessa afskektu, afareinkennilegu sveit, Öræfasveit
ina, komum við á Sandfelli hjá síra Sigbirni Sigfússyni, prests
í Hofteigi á Jökuldal, vasklegum manni og góðmannlegu111'
en náttuðum að Svínafelli hjá Sigurði bónda Jónssyni. var