Eimreiðin - 01.01.1932, Page 99
ElMREIÐIN
FRIÐFINNUR LEIKARI
87
er eitthvert alwörumesta~at-
r>ði leiksins og mætavel
sVnt af leikaranum. Sannast
hér sem oftar, að bilið
miUi harmleiksins og gam-
nnleiksins er mjótt. í þessu
sambandi er það að vísu
aukaatriði hvernig leikar-
a»um sjálfum bregður við,
t>e3ar áhorfendur misskilja
'eik hans, en við athugun
a Persónulegu viðhorfi Frið-
finns til leiklistarinnar, er
bað athyglisvert, að gram-
ari mann getur ekki en
hann, þegar svo ber undir,
svo mjög ann hann list sinni.
í leik sínum er Frið-
linnur afar vandur að virð-
>»9u sinni og þeim meðul-
»>n, sem hann beitir til
a^ ná listrænum árangri.
^tundum háir þetta leik
tans. Hlutverk, sem skáldin
hafa dregið upp með djörf-
Un>» grófum dráttum, kyn-
°kar hann sér við að sýna
>neð þeirri ófyrirleitni, sem
erlendir leikarar beita tíðum í
sl>hum hlutverkum. Drykkju-
S9olinn Sir Tobv Belch (To-
þ'as hiksti) í »Þrettánda-
kvöld* efiir Shakespeare
Verður náttúrlega aldrei
Pfúðmenni; eins og Frið-
f>nnur sýndi hann, mun
^ann hafa verið of skyldur
>ueinlausum háðfuglum, sem
FriÖfinnur sem Argan(1922) í „ímynd-
unarveikin" eftir Moliére.
Friðfinnur í sama hlutverki 1931.