Eimreiðin - 01.01.1932, Qupperneq 131

ElMREIÐIN
RADDIR
119
beim rökum, sem liggj?. til þess, að kenningin hefur komið fram, eða hafa
taekifseri til að kynna sér, hvers álits kenningin nýtur meðal þeirra, sem
hafa yfirlit um menningarlegt samhengi yfirstandandi tíma og um Ieið
dómgreind til að skipa niður hverjum hlut, þar sem hann á heima. Ég
hef persónulega haft tækifaeri til að kynnast all-nákvæmlega þessari
..pseudowissenschaft" Hitlers-flokksins eða lygavísindum, — og sennilega
'öngu áður en Jakob ]óh. Smári heyrði þau nefnd. Mér er einnig full-
hunnugt um, hver sess þeim er skipaður þar á þingum, sem vísindi eru
hafin yfir atkvæðaveiðar: þau eru yfirleitt höfð að athlægi. Vísindalegt
9'ldi eru þau talin hafa á borð við lófalestur og höfuðskeljafræði. En
þau eru fagnaðarboðskapur nazistanna þýzku, heimskulegasta og dóna-
leSasta lýðskrumara-flokks og afturhalds, sem nú er uppi í því landi.
hýðskrumarar þessir byggja siðferðispólitík sína á hinu svokallaða „reine
Qermanentum" (hreinum germanisma), sem raunverulega er ekki annað
6,1 meiningarlaust vígorð, með því, að í fyrsta lagi hefur aldrei tekist
einangra til ábyggilegrar rannsóknar þetta svokallaða „reine Germanen-
tum“, og ; öðru lagi eru ekki minstu líkindi til, að hægt sé að sanna
Vfirburði „Germanentums" um fram aðra kynflokka, heldur ganga öll
hrein kynflokkavísindi í þá átt, að sanna hið gagnstæða. Enginn sér-
stakur kynflokkur virðist hafa „yfirburði" um fram aðra, heldur er í
h®sta lagi um eiginleikamun að ræða. Frá sjónarmiði hreinna kynflokka-
v‘sinda er þessi fagnaðarboðskapur afturhaldsins þýzka einungis draum-
örar og rugl. Og það er mjög eftirtektarvert, að kenning þessi er af
mestri alúð fram borin af mönnum í þýzka ríkinu, sem sjálfir eru af
slafneskri eða rómanskri tegund, eins og t. d. Hitler sjálfur, og notuð
emgöngu sem einfeldningagildra til að vinna flokksfylgi og svívirða utan-
ffokksmenn. Það er líka mjög sérkennilegt, að maður eins og hr. Jakob
^óh. Smári, sem sjálfur er hér um bil eins ógermönsk manntegund og
hægt er að hugsa sér, samkvæmt kenningunni, skuli hafa orðið fyrstur
ma«na til þess, að bera hana fram hér á landi, og það ekki ástríðulaust,
því er virðast mætti. Óviðkunnanlegast er þó, að hann skuli ekki
hafa gerst málsvari þessa „charlatanisma" í hreinna tilgangi en þeim að
dra9a af henni ályktanir um íslenzkar bókmentir til vanvirðu tveim
s|óttarbræðrum sínum. Malldór Kiljan Laxness.
fRitgerðir bær, sem hr. Laxness mun eiga hér við, eru Mannflokkar
°3 menning og Sjúkdómsroðinn (Eimr. 1931, 3), en í hinni síðar-
''efndit deildi hr. J. J. Smári lítillega á höfund ofanritaðrar athuga-
Semdar. Áður hafði J. J. Smári, í greininni Norræn sál (Eimr. 1925),
Vltað tnn samskonar efni og er í fyrnefndum greinum. Það er vitanlega
stakur óþarfi af hr. Laxness að vara lesendur við greinum þessum á
beim grundvelli, að í þeim sé um Hitlerstrúarbrögð að ræða. Hitler er
bav hvergi nefndur, og „G ermanentum“ er hugtak til orðið löngu áður en
Hitler þessi Ieit Ijós þessa heims. Þetta veit auðvitað jafnviðlesinn maður og
hr- t-axness. Að öðru leyti skal ekki orðlengt um þessa „aðvörun“, þar sem gera
n,á ráð fyrir, að J. J. Smári svari henni í næsta hefti. Ritstj.j