Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1938, Page 77

Eimreiðin - 01.01.1938, Page 77
EIMIIEIÐIN BJARGVÆTTUR 55 skein úr augunum og orðunum, sem ég man þessi: „Ekki datt það í hug, að þú, kæri frændi, sem átt heima yzt í sveit- arhorni, yrðir til að bjarga mér á þessari neyðarstund. En guði sé lof, það er eins og sumum fylgi lán og gifta.“ Nokkurn veginn orðrétt hygg ég þetta sé, og meiningin hár- rétt.“ t'egar þessi atburður gerðist er Stefán á fyrsta ári yfir fimtugt og líkamsþrótturinn orðinn lamaður. Er það því að olIu hið mesta þrekAÚrki. Þó má segja, að er hann fjórtán ár- Ulu síðar bjargar Þorsteini bónda á Geiteyjarströnd, sýni hann s'° mikla karlmensku og stillingu, að sérhverjum fullröskum manni á bezta aldri væri til langvarandi sæmdar. Þann 29. apríl 1919 var systurdóttir hans stödd á heimili f'ans. Réðst hann í að fylgja henni „upp yfir vatn“ í Geiteyj- arströnd. Hafði hann þá undanfarna daga verið lasinn af kvefi °g var enn, en afréð þó að fylgja henni, og jafnframt að „fara a dorg“. Gekk þeim ferðin slysalaust upp eftir, og skildi Stefán 1>ar eftir hestinn, en hélt gangandi vestur á is og ætlaði til manna þeirra, eru voru á veiðum út af Hrútey. Voru eyður farnar að koma og landtökur eigi nema tvær í Strandarlandi. ^ ar önnur þeirra þar rétt utan við túnið. ffann stefnir nú til mannanna, en hefur eigi nema skamma slund gengið þegar hann mætir Þorsteini, er var á heimleið. Tal- ast þeir við. Segir Þorsteinn litla veiði, en Stefán segir hon- um> að landtakan sé óðum að versna og biður hann að fara n°gu djúpt fyrir eyðubotninn. Frá því er síðar gerist, segir Stefán: »Svo skildum við, og hann hverfur mér sjónum i'yrir Land- hólniann, því hann skygði á leiðina til landtöku. Þegar Þor- steinn er horfinn fyrir hólmann, flýgur mér strax í hug að sfaldra við, því mér ríði ekkert á vestur, þegar lítið sé um lehju, og svo er það svona, að þegar ég veit af einum manni m 'vatn, sem getur reynst ótrygt, vil ég sjá sem lengst til hans. ® ræð því af að setjast þarna og bíða, þangað til ég sjái Þor- stein ganga heim túnið utan frá landtökustaðnum, sem ég auð- 'hað ekki sá fyrir hólmanum, er skygði á milli. Ég sezt því 1 aina og hef gætur á hvort ég sjái Þorstein ekki koma undan luhnanum og ganga heim.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.