Eimreiðin - 01.05.1970, Blaðsíða 68

Grettir flsmundsson
leikrit VIII.—X. þáttur
♦-----------------
Eftir
Gunnar Þórðarson
VIII. ÞÁTTUR
Við Vatnsfjarðarsel. Grettir sef-
ur utarlega á sviðinu. Nokkrir
bændur koma inn á sviðið. Þar
á meðal Þórólfur á Eyri, Þor-
kell í Gjörfidal og Helgi á
Laugabóli.
Þórólfur á Eyri: Nú ber vel í
veiði. Má hér sjá skelmi þann,
er oss hefur mestan skaða veitt
nú um sinn.
Þorkell í Gjörfidal: Það tel ég
þó mest um vert, að heimsókn
vor hefur valdið dólginum
svefnhöfgva nokkrum.
Helgi á Laugabóli: Förum að
hljóðlega, ei mun annað henta,
göngum allir samt og mun
hann þá ekki fá viðsnúizt að
við færum bönd á hann. Þeir
snarast að Gretti og færa hann
í bönd eftir nokkrar svipting-
ar.)
Helgi: Mikinn garp liöfum við
fangað, því gerla kenni ég hér
Gretti Ásmundarson og er oss
nú vandi á höndum um varð-
veizluna.
Þorkell: All illa er nú að Ver-
mundur höfðingi vor er hér
eigi til forsjár með oss.
Helgi: Fyrir þremur nóttum, er
ég reið af Alþingi, var hann
búinn til heimferðar og mun
{dví skammt undan. En þó
mun ekki tjá að bíða hans.
Þórólfur: Þú, Helgi, bóndi
stendur næst Vermundi að
mannaforráðum hér í sveit, og
tak þú því Gretti í þína
vörzlu.
Helgi: Annað ætla ég mér þarf-
ara en láta húskarla mína sitja
yfir Gretti, því ég á lönd erfið
og kemur hann aldrei í mína
umsjá. En tak þú Gretti, Þor-
kell í Gjörfidal. Ert þú nægta-
maður mesti og telur þig eiga
allmiklar sakir við hann fyrir
gripdeildir í vistum og klæð-
um.
Þorkell: Enginn kostur er á því,
að ég taki Gretti, þar sem ég