Búnaðarrit - 01.08.1915, Qupperneq 11

BÚNAÐARRIT
169
lika til hitunar. Við Ijósin sparast olía. en við suðu og
hitun sparast kol og tað. Kolin eru dýr, flutt upp til
sveita, og um verðmæti taðsins til áburðar ætti ekki að
þurfa að fjölyrða hér; það mun mönnum alment orðið
Ijóst, og um það hefir oft verið ritað. En á hitunina
vil eg minnast lítið eitt nánara, því eg býst við að mörg-
um sé það ekki full-ljóst enn þá, hverja þýðingu hún
hefir. Húsakynni hafa batnað stórum á seinni árum;
víða hafa dýr og vönduð hús úr timbri og steypu verið
bygð upp til sveita. Skoðið nú flest þessi hús eftir
fáein ár I Raki og saggi hefir heimsótt þau flestöll, og
langvíðast mun þetta að kenna vöntun á stöðugri upp-
hitun hússins á vetrum. Húsin veiða óhoil og leiðinleg,
skemmast og eyðileggjast á tiltölulega stuttum tíma.
Það er því mikið í það varið að geta hitað upp húsið,
auk þess hve miklu hollara það er að þurfa ekki að lifa
í hitagufunni frá sjálfum sér og öðrum.
Öll raftæki, bæði til ljósa, suðu og hitunar, hafa
óðfluga fullkomnast á seinni árum. Þannig nota nú
allir t. d. lampa, sem ekki eyða einu sinni þriðjung þess
rafmagns, sem rafmagnslampar eyddu fyrir 10 árum, og
nú alveg nýlega hafa menn fundið upp lampa, sem eru
helmingi sparsamari en hinir, sem algengastir eru.
Um suðu- og hitunartækin er mikið til hið sama að
segja. Þó þarf miklu meira rafmagn til suðu, og þó
einkum til hitunar, heldur en til ljósa.
Til lýsingar á meðalstórum sveitabæ nægir 1 hest-
afl, til suðu 2—5 hestöfl, alt eftir því hverskonar suðu-
áhöld eru notuð, og skal vikið að því síðar. En til
upphitunar þurfa 8—15 hestöfl, og mundi það þó ekki
einu sinni nægja á vetrum, til að hita upp mörg her-
bergi eða stór. Af þessu er auðsætt, að þrátt fyrir þá
miklu vöntun á hita, sem áður var áminst, mun óviða
verða unt að koma á nægilegri rafmagnshitun. Lamp-
arnir sjálflr hita sama sem ekkert, því þeir eru að eins
volgir. Nú eru rafmagnsofnar þægilegir að því leyti, að