Búnaðarrit - 01.01.1920, Blaðsíða 38

32
BÚNAÐARRIT
18. Á Oautlöndum í Mývatnssveit er veitt á svonefnda
Nautey úr ánni Králcu, er hefir upptök sín í öræfum,
en jökulvatn rennur þó ekki í hana. Hún fleytir með
sjer miklu af sandi, og í hana rennur mikið af aðrenslis-
vatni af stórum mýrarflákum.
Byrjað var þarna á áveitu fyrir 50 árum, fyrst með
skurðum úr ánni, og síðan með stíflum í hana.
Landið var mýrar-fúasund með lágum hróum á milli.
Gróðurinn að mestu sef og brok. Lítið eða ekkert slegið
í landinu áður. — Áveitan er bæði uppistaða og seitlu-
veita. Og að vetrinum flæðir vatn yflr engið, svo að
það er hulið klaka þann tíma.
Jarðvegurinn heflr þjettst, og start.egundir náð alstaðar
yfirhönd, sjerstaklega bleikja og ljósastör. Fjellu af svæð-
inu 1915, um 900 vættir, en þá var heyfengurinn alt að
því þriðjungi minni en undanfarin ár.
19. Á Laxamýri i S.-Þingeyjarsýslu var fyrst byrjað
að veita á, árið 1874, en áveitan siðan endurbætt 1912.
— Áveitulandið er mýrarflói og bakkar, og það af svæð-
inu, sem vatn næst á, er um 30 hektara. Lengst a
'hefir verið notað vatn úr svonefndri MýraJcvísl. Er það
lækjarvatn, en í það rennur hvera- og laugavatn. Áður
var að eins veitt á að vorinu. Fyrstu 2—3 árin (1875 —
1878) fengust um 300—400 hestar af þessu landi. En
svo fór áveitunni aftur, og komst heyaflinn niður í 200
hesta eða minna.
Áveitan er uppistaða. — Tvö árin næstu á undan að
skýrslan er gefin, var byrjað að veita á að haustinu, og
vatnið látið liggja yflr að vetrinum, en endurnýjað að
vorinu. Nú er áveituvatnið tekið úr Laxá, er rennur úr
Mývatni, og er Reykjadalsá þá runnin í hana. Siðan
hefir sprettan aukist. Gróðurinn er mest gulstör í mýrar-
flóanum. Mosinn, sem kominn var í áveituna, er nú að
deyja út, síðan farið var að nota vetraráveitu.
Sumurin 1912—1914 fengust 300—360 hestar af þessu