Búnaðarrit - 01.01.1920, Síða 118

■BÚNAÐAHHIT
Svíþjóðarför.
Síðaet í ágústmánuði lagði jeg af stað frá Kaupmanna-
höfn, áleiðis til Svíþjóðar. Hafði Búnaðarfjeiag íslands
veitt mjer 800 króna styrk til ferðarinnar, sem var
heitið til Stokkhólms, og ætlaði jeg að dvelja við garð-
ræktardeildina á BExperimentalfeldtet“ þar. Því næst
hafði jeg í huga, að ferðast um norðurhjeruð Svíþjóðar,
og kynna mjer, á hvaða stigi garðræktin stæði þar, og
sjerstaklega athuga ýmsar tegundir matjurta, blóma og
trjáa, sem líklegt væri að hagnýta mætti hjer á íslandi.
Jeg lagði af stað frá Kaupmannahöfn að kvöldi þess
30. ágúst, fór um í Malma, en þaðan er 13 stunda ferð
til Stokkhólms. Eimreiðin rann fljótt yfir, enda er Skánn
allur ein sljetta að heita má. Landskostir eru þar að
öllu, eða að mestu leyti, eins og í Danmörku. Bænda-
býlin liggja þjett hvert við annað, og byggingarlagið er
víðast nákvæmlega eins og á Sjálandi, og mállýskan,
sem þar er töluð, er mjög svipuð dönskunni. Má af öllu
sjá, að ekki er mjög langur tími síðan Skánn losnaði
undan yfirráðum Dana. Skánn er frjósamt og gott land.
Óþurkar höfðu staðið lengi, og kornið lá enn á ökrunum.
Eimreiðin þýtur áfram, nálgast þorp og borgir, og
fjarlægist aftur. Nýjar og nýjar myndir heilla augað,
þangað til rökkva tekur. Ferðalagið gengur ágætlega.
Smáland tekur við, nú mæta okkur holt og hæðir;
skógarnir veiða þjettari, aðallega barrtrje og birki. Húsin
flest lítil og vinaleg, rauð- og hvítmáluð brosa þau við