Búnaðarrit - 01.01.1920, Blaðsíða 132
BÓNAÐAHRIT
Bíl-plæging.
Á síðari árum, er í akuryrkjulöndunum farið að nota
hreyfanlegar dráttarvjelar, til að draga akuryrkjuverkfæri,
einkum plóga og herfl. Ein þessi vjei, var reynd hjer í
fyrra, og margir gera sjer miklar vonir um, að þessi
áhöld muni vera nothæf hjer á iandi.
Norðmenn og Svíar eru að gera ítarlegar tilraunir
með þessi verkfæri. — í sænska búnaðarblaðinu „Svenskt
Land“, er í október-hefti 1919 ítarleg ritgerð um bíl-
plægingar, og fer hjer á eftir stuttur útdráttur úr henni,
mönnum til fróðleiks og skemtunar:
í fyrstu er talað um, að bíl-plógar hafl ýmsa kost.i
fram yfir gufu-plóga — og að eigi sje nóg reynsla
enn með plóga, sem hreyfist af rafmagnsvjelum.
Þá er talað um, að aðal-skilyrði til þess, að þessar
plægingar geti orðið arðvænlegar sje, að vjelarnar sjeu
vel hirtar, og að hægt sje að vinna með þeim, sem
lengstan tíma úr árinu. — Til þess að vinna með þess-
um vjelum, þarf menn, sem sjerstaklega hafa lært þenna
starfa. Bændum er vart ætlandi að gera það.
Þessum bíl-plógum er lýst nákvæmlega, en eigi þýðir
að fara út í þá sálma hjer. Þeir minstu vega um 2000
kg., og hafa 14 hestöfl; þeir stærstu 8300 kg., og hafa
35 hestöfl. Á sumum er hreyfivjel og plógur, samfast.
Á öðrum er sjerstök dráttarvjel, sem dregur plóg eða
herfi.