Búnaðarrit - 01.01.1920, Side 96
BÚNAÐARRIT
«0
merkur, en samningurinn gerði ráð fyrir, þá skyldu
kaupendurnir hafa forkaupsrjett, en að þeim frágengn-
um, mátti selja hestana hverjum sem baupa vildi. Þó
mátti ekki leita samninga um sölu þessara hesta fyr en
1 fyrsta lagi 8 dögum eftir að síðasti farmur hinna um-
sömdu hesta væri kominn fram.
Samningurinn var þá loksins fullger, og var nú gengið
að því með odd og egg, að útvega skiprúm til flutning-
anna. Tókst okkur að fá ákveðið loforð hjá Sameinaða
gufuskipafjelaginu um rúm í „íslandi" og „Botníu“
á tveim fyrstu ferðum þeirra. Siðar lofaði fjelagið einDig
rúmi í báðum þessum skipum, á þriðju ferð þeirra, en
ekki var fjelagið tilleiðanlegt til að taka á móti hestun-
um annarsstaðar en í Reykjavík. Eimskipafjelag íslands
lofaði að flyt.ja hesta í „G u 1 lf o ss i“ og „Y i 11 e m o es“.
Skyldi „Villemoes", er þá var í Spánarferð, fara tvær
ferðir frá Borðeyri, í byrjun ágúst- og september-mánaða,
en „Gullfoss", er þá var í Ameríkuför, skyldi fara
eina eða tvær ferðir frá Reykjavík, eftir því sem þörf
krefði og tími ynnist til. Því miður varð „Villemoes“
helst til seinn í förum, því að hann tafðist um 5 vikur
vegna afgreiðslu-örðugleika, á höfnum utanlands. Var
því nauðugur einn kostur, að reka þá hesta hingað
suður, sem hann átti að flytja út í byrjun ágúst-
mánaðar, og voru þeir síðan sendir hjeðan til Dan-
merkur. En „V i 11 e m o e s“ flutti seinna einn farm frá
Borðeyri til Danmerkur beina leið.
Nefndinni hafði tekist, eftir nokkurt samningaþóf, að
fá flutningsgjaldið ákveðið 100 kr. á hvern hest, þar að
auki skyldi gjalda 2 kr. á hestinn, sem þóknun fyrir
gæslu á leiðinni.
Talsverðir örðugleikar voru á, að útvega fóður handa
fyrstu hestförmunum. Hjer á landi var sama sem ekkert
fóður að fá á þeim tíma árs, en að lokum heppnaðist
þó að útvega nægilegt hey frá Danmörku handa tveimur
fyrstu förmunum. Skal þess getið, að björgunarskipið