Hlín - 01.01.1946, Side 90

88
Hlín
ina, jafnt utan heimilis sem innan. Þannig sameinuð
starfar þjóðin áreiðanlega best fyrir okkar ástkæra, unga
lýðveldi: ísland.
1». Ásg.
Fermingardrengir
Kæru fermingardrengir, senr nú standið á þeim tíma-
mótum, að bernskuárin eru að kveðja, en unglingsárin að
byrja. — Unglingsárin, þessi erfiðu og örlagaríku ár, þeg-
ar maðurinn mótast til ákveðins æfistarfs.
Það er af sú tíðin, sem betur fer, þegar atvinnuvegirnir
voru aðeins tveir: sjórinn eða moldin. — Þeir, sem þá
liöfðu hneigð til annars en að vinna að sjávar- eða sveita-
verkum, urðu utanveltu í lífinu, auðnuleysingjar, sem
kallað var. Samtíð þeirra gat ekki veitt þeim það, sem
hugur þeirra þráði. Og fyrst hugsjón þeirra varð að engu,
var líf Jreirra eyðilagt. — Nú er öldin önnur, Jrví nú má
heita, að hver einstaklingur geti komist í þá stöðu, sem
hugur hans stendur til. — Þið eruð svo gæfusamir að lifa
á þessum tíma og að eiga Jrá aðstandendur, sem alt vilja
fyrir ykkur gera, og hafa gefið ykkur svo glaða og ástríka
bernsku, að endurminningin urn bernskuár ykkar verður
eins og fagur ljósbjarmi alla æfileið ykkar. — Miklar von-
ir eru við ykkur tengdar, og minnist Jress, ungu vinir, að
lífshamingja foreldra ykkar er undir því komin, að þær
vonir rætist. — Vonin, að þið verðið góðir og nýtir menn,
hvaða götu, sem þið gangið, hvort sem þið veljið ykkur
hina greiðfæru og veltroðnu braut fjöldans, eða þið troð-
ið ykkur nýjar brautir. Og ef þið kjósið ykkur liinar erf-
iðu brautir brautryðjandans, eruð Jrið heppnir að eiga þá
foreldra, sem skilja ykkur og minnast þess, að hugsjóna-
mennirnir eru velgerðarmenn mannkynsins.
Smá væru túnin okkar, ef enginn hefði þorað að brjóta