Hlín - 01.01.1959, Síða 28

26
H lin
anna Sigríðar Þorleifsdóttur og Guðmundar ísleifssonar.
— Munu heimili þessi vera talin ein hin stærstu og um-
svifamestu austur þar um þessar mundir. — Verkefni hjú-
anna voru mörg og ströng og til mikils af þeim ætlast. En
aðbúð öll var góð og margt nytsamlegt og gott var þar
að læra.
Oft ljet Valgerður þau orð falla í mín eyru, að það
hefði orðið sín mesta gæfa að lenda á þessum heimilum,
þótt stundum hafi verið unnið allan sólarhringinn. —
Auðvitað var slíkt undantekning, svo sem á „lesturn",
þegar verslun alls Suðurlands var á Eyrarbakka, og á
vertíðum, þegar landburður var af fiski. Allir í önnunr,
konur jafnt sem karlar, og húsbændurnir ekki síst. — „Þá
var nú glatt á hjalla," sagði Valgerður oft, „og gaman að
lil'a, þegar enginn sá fram úr því, sem gera varð.“ Finst
mjer þetta lýsa Valgerði mæta vel, og get þess því lijer.
Útþráin greip Vaigerði: Hana langaði til að kynnast
nýju umhverfi og nýju fólki. — Því var það, að vorið 1904
rjeð hún af að leita sjer atvinnu á Austfjörðum, ásamt
Þuríði Bárðardóttur, síðar Ijósmóður í Reykjavík. — Þær
gistu á Kolviðarhóli á suðurleið. — En engi má sköpum
renna. — Valgerður fór aldrei til Austfjarða. — Af Hóln-
um fór hún ekki síðan fyr en á efstu árum æfinnar. —
Guðna bónda og gestgjafa á Kolviðarhóli leist Valgerður
gjörvileg til að ganga gestum fyrir beina og hafa á hendi
þá þjónustu, sem heimili hans þarfnaðist bestan. —
Rjeðst hún til þess starfs fyrir mikið kaup. — Mun Guðna
aldrei hafa iðrað þeirrar ráðningar.
Þann 16. apríl 1907 giftist Valgerður Sigurði Daníels-
syni frá Herríðarhóli í Holtum. — Þau keyptu Kolviðar-
hól og hófu þar búskap sama vor og bjuggu þar til ársins
1935, að Sigurður ljest. — Síðan seldi Valgerður Hólinn
íþróttafjelagi Reykjavíkur, en bjó þar þó til ársins 1942,
er hún flutti til Hveragerðis. — Keypti hún þar lítið hús
og bjó þar ásamt einni sinni trúu og tryggu þjónustu-
stúlku, Einarlínu Bjarnadóttur.