Hlín - 01.01.1959, Side 29

Hlín
27
Þau Sigurður áttu ekki börn. En áður en Valgerður
giftist eignaðist hún tvær dætur með Gunnlaugi Björns-
syni bakaram^istara, frá Óspaksstöðum í Hrútafirði, þær
Áslaugu kennara, sem gift er síra Gunnari prófasti Jó-
hannessyni að Skarði í Árnesþingi, og Guðríði, sem gift
er Eggerti verkstjóra Engilbertssyni, frá Kröggólfsstöðum
í Ölfusi. — Einnig ólu þau hjón upp nokkur fósturbörn.
Sæmd var Valgerður krossi Fálkaorðunnar fyrir vel
unnin störf í þágu þjóðarinnar.
Það er meiri vandi að segja æfisögu Valgerðar á Hóln-
um, en jeg hafði gert mjer ljóst, þegar jeg rjeðst í að
minnast hennar hjer. — Líf hennar var svo stórbrotið,
margþætt og, jeg vil segja, sjerstakt, að hjer verður aðeins
stiklað á nokkrum staksteinum, því hún var jöfn í smáu
sem stóru. Þar var ekki spurt hver eða hverra manna
gesturinn var. Allir voru jafn velkomnir, æðri sem lægri,
menn og málleysingjar.
Til þess að orka starfi sem hennar, þarf hver að eiga
meðskapaða hæfileika, þeir verða ekki búnir til með
bókalærdómi eða skólagöngu, þeir verða aðeins að búa í
hverjum einum. — Síðan kemur liið stóra hlutverk að
vinna úr Jreim. — Því hlutverki hefur Valgerður skilað
með slíkri sæmd, að flestum mun verða minnisstætt,
þeirra er nutu hennar persónulegra kynna, og raunar
allra, sem bar að garði hennar.
Ekki væri að hennar skapi, ef taldir væru allir hennar
kostir, Jrví að hljedræg var hún í eðli sínu og þó hin djarf-
mannlegasta, ef Jrví var að skifta, einarðleg og hreinskil-
in við hvern sem skifta var. — Trygð dáði hún, enda
átti hún sjálf þann mannkost í ríkum mæli. — Gjafmildi
hennar og góðvild var ótæmandi. — Fórnfýsi, ásamt lífs-
orku og starfsjrreki, var með fádæmum. — ICom það best
í ljós, þegar hún lá banaleguna á sjúkrahúsi hjer í
Reykjavík. — Hana langaði að komast heim, þótt „Fjall-
ið hennar" væri ófært vegna snjóa. — „Er Jiá ekki hægt að
flytja mig um Krísuvíkurveg?" spurði hún.