Hlín - 01.01.1959, Qupperneq 67

Hlin
65
fleiri kvaddir til ábyrgðar en í þjettbýli, þar verður að
duga eða drepast. — Sívakandi ábyrgð knýr fram hin and-
legu öfl, er annars mundu blunda í þægindum velsældar.
— Óneitanlega er mjög notalegt að fá alt upp í hendurn-
ar án hugsunar og átaka, en allir heilvita menn vita, að
slíkt er óvænlegt til þroska.
Fyrir nokkrum árum, jiegar hitaveita Reykjavíkur tók
til starfa og veitti yl í hvern krók og kima, kom Sigurður
Guðmundsson, skólameistari, í bæinn. Honum þótti hita-
veitan harla góð, en þó ljet hann jiau orð falla, að eftir
árabil mundi hitaveitan gera bæjarbúa mun heimskari
en áður. — Sjálfsagt Iiefur hann átt við jaað, sem jeg var
að minnast á við ykkur, að aukin þægindi leiða til and-
varaleysis.
J>egar jeg dvaldi í Danmörku í sumar, heimsótti jeg tvo
húsmæðraskóla, annan í Kaupmannahöfn en hinn var á
Norður-Sjálandi, sveitaskóli, nokkuð afskektur, eftir því
sem jrar gerist. — Báðir þessir skólar störfuðu sem ein
lieild. — Skólinn í borginni var stofnaður árið 1905, fyrir
atbeina kristilegs kvennasambands. Nokkru síðar færði
liann út kvíarnar og annar skóli var stofnsettur í Baune-
höj við Jægerspris. — Nemendur frá öllum álfum heims
sækja þessa skóla. — Sama forstöðukona hefur verið við
skólann frá Jrví hann var stofnaður, og nokkrir kennarar
voru þar, senr rjeðust að skólanum strax í öndverðu.
Þar var ekki kastað rýrð á forstöðukonuna, enda jrótt
árin færðust yl'ir. Hin aklna húsmóðir, Gerda Miiller,
virtist hafa álla þræði í sinni hendi, og hrósuðu menn
liappi yfir því að fá að njóta stjórnsemi hennar og mann-
kosta sem lengst.
Milli þessara skóla í borg og sveit var engin samkepni,
lieldur einlæg samvinna. Kennarar skiftust á um
að kenna í skólunum, og enginn talaði um, að lakara
væri að vera í sveitinni. — Þær stundir er jeg dvaldi í
5