Hlín - 01.01.1959, Side 77

Garðyrkja.
HUGLEIÐINGAR ÚR SVEITINNI.
Mig langar til að koma á framfæri nokkrum af liugs-
unum mínum um Sveitalíí'ið. — Fallegt sveitaheimili er,
að mínu áliti, sá dásamlegasti staður. — Húsbændurnir
eru eins og kóngur og drottning í ríki sínu, því ekki get-
ur karl eða kona búið ein svo í lagi sje. — En sveitaheim-
ilið þarf að sjálfsögðu að vera vel upp bygt, og til þess
þarf maður að hafa gott lólk sjer til hjálpar.
Það liefur sýnt sig, að vel er hægt að fá gott starfsfólk
frá útlöndum, því hjer er, eins og allir vita, varla hægt að
fá fólk í sveit. En auðvitað væri það eðlilegast og ákjósan-
legast, að eitthvað af uppkomnum börnum væru heima
og ynnu að búinu, því eins er liægt að borga þeim kaup
og aðkomufólki. En þá verða að sjálfsögðu uppkomnu
börnin að vinna fullkomna vinnu (8 stunda vinnudag), ef
þau eiga að geta krafist þess að fá gott kaup.
En þá segja nú sumir: Hvernig er hægt að borga fólk-
inu, þegar landbúnaðarvörurnar hækka ekki samsvarandi
kaupgjaldinu og öðrum þeim vörum, sem bóndinn þarf
að kaupa?
Það er satna hvort maður er í kaupstað eða sveit, þá er
óhjákvæmilegt að stunda einhverja þá starfsemi, sem gef-
ur tekjur í aðra hönd. — Það hagar víða svo til í sveitum,
að ekki er hægt að framfleyta búinu eingöngu á kjöt- eða
mjólkurframleiðslu. — Væri þá ekki tilvalið fyrir þetta
fólk að halla sjer að garðyrkju, hænsnarækt eða vefnaði
t. d., og margt fleira mætti nefna. (Smíðar, sauma, bók-
band, vjelprjón.)